Rusland rechtvaardigt zijn agressie in Oekraïne als een noodzakelijkheid om het nationaal veiligheidsbelang te waarborgen. De Russische agressie is niet anders dan de westerse agressie tegen de moslimwereld. De inval en vernietiging van Afghanistan, de bombardementen in Irak en het decimeren van de Syrische bevolking zijn enkele voorbeelden van “waarborgingen” van westers veiligheidsbelang. De reactie van het westen is voorspelbaar anders nu de Russen de oorlog dichtbij huis hebben gebracht. Nu er sprake is van een schending van de westerse orde heeft een dergelijke gebeurtenis “zich sinds de Tweede wereldoorlog niet voorgedaan”, aldus Mark Rutte.
Twee decennia geleden keek een verlamde internationale gemeenschap toe hoe Rusland zijn expansiedrift botvierde in Tsjetsjenië. Er volgde geen humanitaire interventie en geen economische sancties. Poetin schilderde het Tsjetsjeense volk af als radicaalislamitisch, werd Amerika’s bondgenoot in de ‘war on terror’, maar feitelijk speelt zich opnieuw eenzelfde fenomeen af. Poetin zaaide toen terreur in Tsjetsjenië en zaait wederom terreur in Oekraïne. Het enige verschil is de reactie van het westen. Destijds toen het ging om een populatie waar zij niets om geven was er geen sprake van een verontwaardiging. Diegene die destijds in Tsjetsjenië opstonden tegen de Russische agressie werden afgeschilderd als terroristen. De huidige resistentie wordt geprezen. Zelfs de zelfmoordaanslag van de Oekraïense marinier, die zichzelf opblies om de opmars van het Russische leger te stuiten, wordt verklaard tot een heldendaad.
Het bovenstaande riekt naar hypocrisie. De illegale bezetting van Palestina door de Zionistische bezettingsstaat is nog zo een voorbeeld hiervan. De Zionisten zijn continue in overtreding van het internationaal recht door het uitbreiden van hun illegale bezetting en annexatie van Palestijns grondgebied. Ook de installatie van het apartheidsregime in Palestina valt niet onder stoelen of banken te steken. De illegale bezetting van delen van Syrië is weer een ander voorbeeld.
Wat wel opvallend is dat ondanks de Westerse verontwaardiging en kritiek op de Russische aanval op Oekraïne het aardig stil blijft aan de kant van de Europeanen en de Amerikanen wat betreft het daadwerkelijk ondernemen van actie. Tot nog toe zijn er enkel wapens en geld gestuurd naar de Oekraïners. Van militaire hulp ontbreekt elke spoor.
Hoe groot de (hypocriete) verontwaardiging dus ook is, deze zal door de materiële belangen waarschijnlijk niet worden omgezet in concrete acties of sancties die naast Rusland ook het Westen raken. De afhankelijkheid van Russische olie en gassen, de omvang en waarde van de economische transacties tussen verschillende Europese landen en Rusland, en de economische terugslag die strenge sancties of acties met zich teweeg zouden brengen voor het Westen wegen namelijk toch zwaarder dan de levens van de Oekraïense bevolking.
Het Westen laat zich dus blijkbaar niet leiden door principes of moraliteit. Zelfs in een situatie waarin hun eigen bondgenoten worden aangevallen kent het geen plichtsbesef. Ze zijn allen gebonden aan het holle seculiere credo en haar kapitalistische resultaat. Zij erkennen geen enkel ander autoriteit dan hun (financiële) eigenbelang. Het Westen heeft los van hypocrisie, moreel verval en een onnatuurlijke lust voor het materiële niets van waarde te bieden aan de mensheid.
