Dit artikel presenteert een overzicht van de ervaring van de moslims in Amerika die zich op basis van laatstgenoemde principes, “noodzaak (dharoera)” en “minste van twee kwaden (agaf oedh dhararain)”, hebben deelgenomen aan de democratie. Heeft dit hen inderdaad in staat gesteld hun belangen te behartigen?
Zaak 1: De verkiezing van George W. Bush
De eerste keer dat de moslims in Amerika een belangrijke rol speelden in de Amerikaanse verkiezingen was bij de presidentsverkiezingen in het jaar 2000. Bill Clinton had op dat moment reeds twee termijnen gediend, van januari 1993 tot januari 1997 en vervolgens van januari 1997 tot januari 2001. Volgens de Amerikaanse grondwet mocht hij zich derhalve niet opnieuw verkiesbaar stellen. De Democratische Partij van president Clinton schoof daarom Al Gore naar voren als hun kandidaat, die als vice-president had gediend onder Clinton. De Republikeinse Partij koos voor George Walker Bush als hun kandidaat, de gouverneur van de staat Texas en de zoon van George Herbert Walker Bush die van januari 1989 tot januari 1993 de Amerikaanse president was geweest.
Bij de verkiezingen van 1996 waren de moslims in Amerika nog verdeeld geweest over de vraag of ze moesten participeren of niet, maar in 2000 was de mening dat participatie noodzakelijk was dominant. Dit kwam mede door fatawa van de leidende Islamitische vereniging in Amerika, zoals de Noord-Amerikaanse Fiqh Council, die stelden: “Het is een plicht voor de moslims om op constructieve wijze deel te nemen… Al was het maar om hun rechten te beschermen en de visies en zaken die zij belangrijk achten te ondersteunen”. [1]
De belangrijkste discussie onder de moslims in 2000 was daarom op wie te stemmen. In 1996 hadden de meeste moslims hun stem gegeven aan Bill Clinton. Op dat moment behoorden de meeste moslims in Amerika tot de lagere economische klasse en Clinton’s beloftes betreffende investeringen in onderwijs en ziekenzorg spraken hen meer aan dan de beloftes van zijn tegenstanders Bob Dole.
Echter, na de verkiezing nam Clinton een stap waarvan vele moslims dachten dat deze specifiek tegen hen gericht was. Hij nam een wet aan, de Secret Evidence Act van 1996, die stipuleerde dat de openbare aanklager geheime informatie mocht gebruiken in de rechtszaal zonder deze te hoeven delen met de verdachte en diens advocaten. Oftewel, op basis van de Secret Evidence Act kon iemand aangeklaagd worden zonder dat hem verteld werd waarom, en kon hij veroordeeld worden zonder dat hij zich hiertegen kon verdedigen. [2] Op basis van de Secret Evidence Act werd in 1997 de Palestijnse academicus Dr. Mazen Al Najjar gearresteerd en voor het gerecht gebracht. De aanklacht luidde “Banden met Palestijnse Terroristen” maar het bewijs in de zaak werd geheim gehouden. Onder andere vanwege deze – en andere – rechtszaken tegen moslims in Amerika, keerden de moslims zich bij de verkiezingen van 2000 tegen Al Gore. Andere redenen waren ondermeer het feit dat Gore als vice-president altijd pro-Israël was geweest en het feit dat hij Joe Lieberman – een Amerikaanse politicus van joodse komaf en zeer pro-Israël – had gekozen om zijn vice-president te worden als hij de verkiezingen zou winnen.
Om zich af te zetten tegen Gore nam George W. Bush een meer conservatief imago aan: anti-homohuwelijk, anti-abortus, pro-gezin, enzovoorts. Tegenover de moslimgemeenschap gaf hij ook indicaties dat hij de Secret Evidence Act zou afschaffen als hij tot president verkozen zou worden. Verschillende moslims begonnen daarom campagne te voeren voor Bush.
78% van de moslims die deelnamen aan de verkiezing van 2000 gaven daarom hun stem daarom aan Bush. [3] Desondanks hadden de beide kandidaten bijna evenveel stemmannen gewonnen. De uitkomst van de verkiezing in de staat Florida was daarom van doorslaggevend belang. Daar had Bush slechts 537 stemmen meer gekregen dan Gore, wat hem de 25 stemmmannen opleverde die hem de meerderheid gaven. [4] In Florida hadden meer dan 50.000 moslims hun stem uitgebracht, in grote meerderheid voor Bush gestemd (88%). De steun van de moslims voor Bush had hem dus effectief aan de overwinning geholpen. [5]
Dit was mede het resultaat van het campagnewerk van professor Sami Al Arian. Al Arian was de schoonbroer van Dr. Mazen Al Najjar en had sinds diens gevangenname campagne gevoerd tegen de Secret Evidence Act. In deze rol was hij verschillende malen uitgenodigd door Bill Clinton in het Witte Huis om de kwestie te bespreken. Tijdens de verkiezingen van 2000 had Al Arian zowel Gore als Bush benaderd en naar hun standpunt betreffende de Secret Evidence Act gevraagd. Bush had deze wet publiekelijk bekritiseerd en daarom organiseerde Al Arian een campagne onder de moslims van Florida om hun stem te winnen voor Bush. Gezien het uiteindelijk belang van Florida in de verkiezing werd Al Arian daarom uitgenodigd door Bush bij diens officiële innauguratie in het Witte Huis. Als dank voor bewezen diensten mocht Al Arian bij deze gelegenheid op de eerste rij plaatsnemen, vlakbij Bush. [6]
Al Arian zelf zei later over zijn werk voor Bush: “Veel mensen vragen me ‘Waarom steunde je Bush?’. Wel, ik steunde niet per se Bush. … Het was echt gebaseerd op die ene kwestie (de Secret Evidence Act, red.).” [7]
Het was dus om hun belangen te behartigen dat de moslims in 2000 de kant van George W. Bush kozen. Iedereen weet wat voor invloed het presidentschap van deze Bush heeft gehad op de moslimwereld. Hij viel Afghanistan en Irak binnen met honderdduizenden doden tot gevolg. President George W. Bush heeft ook nooit de Secret Evidence Act afgeschaft. Sterker nog, na de aanslagen van 9/11 nam hij de Patriot Act aan waaronder de geheime diensten nog veel meer ruimte kregen om moslims in Amerika te bespioneren, lastig te vallen en in een kwaad daglicht te stellen. Al Arian zei hierover: “Op dat moment werkten we tegen arrestaties op basis van geheim bewijs. Wat we kregen was arrestatie zonder bewijs.” [8]
Sami Al Arian zelf werd hier in 2003 slachtoffer van. Hij werd gearresteerd en aangeklaagd wegens “ondersteunen en financieren van terroristische activiteiten”. De volgende 11 jaar moest hij doorbrengen in de gevangenis en opgesloten in zijn huis. In 2014 werd hij wegens gebrek aan bewijs vrijgelaten maar zijn staatsburgerschap werd hem afgenomen en ook zijn recht om in Amerika te verblijven. Hij werd het land uitgezet en woont nu in Turkije. [9]
Zaak 2: De verkiezing van Barack Hoessein Obama
Ondanks het complete fiasco waar het politieke werk voor George W. Bush op uitgelopen was, probeerden de moslims bij de verkiezingen in 2004 opnieuw hun belangen te behartigen door deel te nemen aan de verkiezingen. Teleurgesteld door het beleid van president George W. Bush schaarden ze zich ditmaal achter de Democratische kandidaat John Kerry. Deze keer, echter, was de stem van de moslims niet van doorslaggevend belang. Alhoewel een recordaantal moslims zich naar de stembus begaf, en 93% van hen zijn stem gaf aan Kerry, won George W. Bush de verkiezingen afgetekend. [10]
In 2008, vervolgens, ging de verkiezing tussen Barack Obama namens de Democratische Partij en John McCain namens de Republikeinse Partij. In tegenstelling tot de verkiezingen van 2000 en 2004 leek ditmaal geen van beide kandidaten geïnteresseerd in de stem van de moslims, echter.
In 2000 hadden de Republikeinen voor George W. Bush de stem van de moslims gezocht omdat men wist dat deze hem op kritieke plaatsen aan de winst zou kunnen helpen. In 2004 hadden de Democraten namens John Kerry hetzelfde gedaan in de wetenschap dat de moslims afkeer voelden voor George W. Bush. In 2008, echter, lieten de Republikeinen de moslims links liggen omdat ze geen hoop hadden dat dezen overgehaald zouden kunnen worden om op McCain te stemmen. De Democraten, daarentegen, waren bang dat interactie met de moslims Obama een slechte reputatie zou geven in de ogen van de niet-moslims, dus ook zij lieten de moslims grotendeels links liggen. Obama bezocht daarom wel kerken en synagogen maar geen moskeeën. Hij vroeg ook Keith Ellison, de enige moslim in het Amerikaanse Congres, om vooral geen campagne voor hem te voeren. Hij weigerde verder vertegenwoordigers van moslim-organisaties te ontmoeten. Hij liet bij een optreden in Detroit twee moslima’s met hoofddoek uit het publiek verwijderen omdat hij niet met ze in beeld wilde komen. En hij zei dat Jeruzalem de “onverdeelde hoofdstad van Israël” moest worden. [11]
Maar toch geloofden de moslims dat Obama hen zou helpen, dat hij zou hen hun rechten teruggeven en zou helpen in economisch moeilijke tijden. “Hij negeert ons niet omdat hij echt tegen ons is, maar hij heeft geen keus wil hij de verkiezingen winnen”, hoopten de moslims. Volgens onderzoeken gaf 89% van de moslims die deelnamen aan de verkiezing daarom hun stem aan Obama. Slechts 2% gaf aan voor McCain gestemd te hebben. [13]
Het resultaat van deze participatie van de moslims in de democratische verkiezingen was niet anders dan in 2000. Op 20 januari 2009 werd Barack Obama officieel de president van Amerika. Één van zijn allereerste besluiten, op 23 januari, was om drones een raketaanval uit te laten voeren op Pakistan. Een onbekend aantal moslims werd hierbij gedood – rapporten variëren van 7 tot en met 15. Onschuldige mensen, omdat achteraf bleek dat het Taliban kamp dat het doelwit was geweest ergens was. Uiteindelijk zou Obama tijdens zijn eerste ambtsperiode meer dan 300 keer opdracht geven om drones raketaanvallen uit te laten voeren op Pakistan. Ter vergelijking, George W. Bush deed dit 51 keer. Obama breidde ook het bereik van de drone-oorlog uit, naar Afghanistan, Irak en zelfs Jemen. Hij gaf de opdracht om daar de Amerikaanse staatsburger Anwar Al Awlaki te vermoorden, en zelfs diens 16-jarige zoon Abdulrahman Al Awlaki. [14]
Obama hield zich ook niet aan zijn beloftes voor wat betreft de zaken die belangrijk waren voor de moslims. Bijvoorbeeld, onder zijn bewind is Guantanamo Bay niet gesloten maar uitgebreid. De belangrijkste elementen van de Patriot Act zijn ook door Obama gecontinueerd. Het continue bespioneren van de moslims in Amerika door overheidsinstanties zoals de FBI is ook onder Obama gecontinueerd. [15]
Conclusie
In Amerika is het idee van “noodzaak” en “minste van twee kwaden” dus een complete mislukking. Het heeft de belangen van de moslims in Amerika niet vooruit geholpen. En het heeft de belangen van veel moslims in de rest van de wereld zelfs achteruit geholpen.[/vc_column_text][/vc_column][/vc_row][vc_row css=”.vc_custom_1456469799310{margin-top: 20px !important;margin-bottom: 20px !important;}”][vc_column][vc_separator][/vc_column][/vc_row][vc_row][vc_column][vc_column_text el_class=”footnotes”][1] “How did Muslims vote in 2000?”, Middle East Forum, www.meforum.org/13/how-did-muslims-vote-in-2000
[2] “What is Secret Evidence?”, American Muslim Perspective, www.civilrights.ghazali.net/html/body_what_is_secret_evidence.html [3] “Getting out the Muslim vote”, NBC News, www.nbcnews.com/id/4137092/ns/politics/t/getting-out-muslim-vote/#.VcX9Rvm2rIs [4] https://en.wikipedia.org/wiki/United_States_presidential_election,_2000#Florida_recount [5] “How did Muslims vote in 2000?”, Middle East Forum, www.meforum.org/13/how-did-muslims-vote-in-2000 [6] https://en.wikipedia.org/wiki/Sami_Al-Arian [7] “Exclusive: Deported Palestinian Scholar Sami Al-Arian on His Chilling Post-9/11 Prosecution”, Democracy Now, www.democracynow.org/2015/2/6/exclusive_deported_palestinian_scholar_sami_al [8] Ibidem noot 7 [9] Ibidem noot 7 [10] “2004 Election Sees Second American-Muslim Bloc Vote”, Washington Report on Middle East Affairs, www.wrmea.org/2005-january-february/election-watch-2004-election-sees-second-american-muslim-bloc-vote.html [11] “Muslim Voters Detect a Snub From Obama”, New York Times, www.nytimes.com/2008/06/24/us/politics/24muslim.html?hp&_r=0 [12] Ibidem noot 11 [13] “American Muslims Overwhelmingly Backed Obama”, Newsweek, www.newsweek.com/american-muslims-overwhelmingly-backed-obama-85173 [14] “6 Unanswered Questions About Obama›s Drone War”, Mother Jones, www.motherjones.com/mojo/2014/02/6-unanswered-questions-obama-drones [15] “Muslims Say They Can›t Guarantee Obama Their 2012 Election Vote”, Huffington Post, www.huffingtonpost.com/2012/06/11/muslims-obama-2012-election_n_1584108.html[/vc_column_text][/vc_column][/vc_row]
