Dit onderwerp is op dit moment enorm van belang omdat we zien dat de publieke opinie een van de factoren is die de situatie in Palestina en de rest van de moslimwereld kan beïnvloeden. Een helder begrip van wat publieke opinie is, zal in sja Allah ook duidelijk maken hoe wij als toeschouwers van de situatie in Palestina kunnen bijdragen.
De publieke opinie is een breed begrip en het wordt vaak benoemd als centraal thema in het kader van de methode ter verandering de huidige situatie van de Oemma. Het feit dat vrijwel alle regimes in de moslimwereld zich constant bezighouden met de publieke opinie aangaande islam en de moslims, toont aan dat de moslim hier extra bewust van moet zijn. De regimes in de moslimwereld proberen namelijk constant de publieke opinie te beïnvloeden en te monitoren. Ook het Westen probeert regelmatig de publieke opinie te beïnvloeden.
Beïnvloeding van publieke opinie door overheden
Voor wat betreft het beïnvloeden van de publieke opinie, hebben overheden altijd al geprobeerd om ideeën en concepten die fundamenteel tegen hun systeem zijn tegen te werken, door de ideeën te blokkeren, te demoniseren of totaal af te schermen. Tegenwoordig is dit vooral te zien in de media en vrijwel alle andere ‘mainstream’ mediakanalen.
Als we het specifiek hebben over de kwestie in Al-Qoeds, dan zien we dat zij uitermate waakzaam zijn met het uitbrengen van nieuws in conflictgebieden en andere gebieden die veel emoties teweegbrengen, zoals het ontstaan van de situatie en de oorzaak van de huidige escalatie in Sheikh Jarrah. Oorlogsmisdaden in de bezette gebieden en de agressieve koloniale uithuisplaatsing van de moslims in Palestina, blijven onderbelicht in de media.
Daarnaast is het al sinds jaar en dag een bekend gegeven dat de media in het Westen en in de islamitische wereld, vrijwel niets naar buiten brengen aangaande het werk dat moslims verrichten voor de terugkeer van de Khilafah. Ondanks dat er bijvoorbeeld al jarenlang wereldwijd grote Khilafah conferenties worden georganiseerd.
De aantallen zeggen niks over de da’wah, maar om het in perspectief te plaatsen, een conferentie in Indonesië had al meer bezoekers dan een finale van het wereldkampioenschap voetbal. Dit is een strikt beleid dat gehanteerd wordt door de overheden om de verspreiding van de ideeën m.b.t. de Khilafah te voorkomen of tenminste te vertragen.
Daarom hebben alle overheden in de moslimwereld een strategie met betrekking tot het werken voor de terugkeer van de Khilafah in de moslimlanden of überhaupt het bespreekbaar maken van dit onderwerp.
Het is niet alleen in de islamitische wereld dat de publieke opinie wordt gemanipuleerd. Ook in het Westen hebben de media en overheden een dikke vinger in de pap als het gaat om beïnvloeding van de publieke opinie. Bijna bij iedere aanslag wordt een islamitische achtergrond direct vermeld en iedere keer wordt van de moslims verwacht dat zij uitleggen hoe zij hierover denken en hoe zij naar islam en geweld kijken.
Het is alsof het vanzelfsprekend is dat de moslims een terreurdaad moeten verwerpen aangezien er anders een verband moet zijn tussen hen en de terreurdaad.
Zelfs ten tijde van de Profeet ﷺ is te zien dat er massale manipulatie was van de gedachten van de mensen in Mekka. Dit kunnen we zelfs terugvinden in de Koran, waarbij Allah ﷻ meerdere malen de beschuldigingen van de moesjrikien weerlegt.
Denk hierbij bijvoorbeeld aan de beschuldiging dat de Profeet een magiër was, of dat hij ﷺ krankzinnig zou zijn. Al deze ideeën werden in de Koran besproken en weerlegd.
Er zijn in feite twee soorten grondslagen of bronnen waar een idee uit kan ontstaan, welke daarna publieke opinie wordt:
– Het eerste idee is het intellectuele idee. Dit idee herken je aan het feit dat het een fundamentele kritiek is op het huidige systeem. Dit is de meest gevreesde vorm van publieke opinie want het vormt een directe bedreiging voor de heersende ideologie. Zo zie je dat het ten tijde van de Sovjet-Unie absoluut verboden was om een communistische partij te steunen of op te richten in Amerika. Dit was namelijk in strijd met de heersende kapitalistische ideologie. Zo zou elke ideologie en dus ook islam zich niet kunnen permitteren om ideologische ideeën te laten verspreiden op vrije basis.
– De tweede soort is het emotionele idee. En hier vindt je de ideeën die vaak passievol zijn. Men staat op voor het recht op veiligheid zoals in Palestina, voedsel e.a. of men wil het eigen volk eerst beschermen en de rest uit het land zetten. Deze ideeën kunnen makkelijk worden gestart door overheden. Maar ook hier is er een duidelijke keerzijde. En dat is dat deze ideeën onbeheersbaar zijn en zeer onvoorspelbaar zijn. Dit kunnen we zien aan de Arabische Lente die begon in Tunesië. Een duidelijke emotionele uitbarsting die van kortstondige duur is geweest in dat land en een aantal andere landen.
Het is noemenswaardig te vermelden dat overheden zich niet interesseren in bijeenkomsten binnen de privésfeer. Aangezien dit totaal geen effect heeft op de samenleving en ook geen dreiging vormt voor de status quo.
Discussiëren over ideeën, het aankaarten van het onrecht in Palestina en het presenteren van een alternatief voor de moslimwereld is cruciale brandstof voor het vestigen van de correcte ideeën in de moslimgemeenschap. Vooral in deze tijd waarbij een overtuigend idee zich razendsnel kan verspreiden, aangezien men veel meer online actief is vanwege de coronamaatregelen.
Het creëren van de publieke opinie zien wij terug in de tijd van de Profeet ﷺ. Hij stond op de berg en vroeg de mensen of hij waarheidsgetrouw was. Abdoellah ibn Masoed stond voor de Kaa’ba en reciteerde voor het eerst de Koran publiekelijk. En zelfs in Medina ging het creëren van de publieke opinie door met het verbroederen van de Ansaar en de Moehadjirien.
Het is dus van belang om de publieke opinie te vormen aangezien het een steunpilaar is voor de hervestiging van de Khilafah in de moslimlanden. En om de vestiging van de Khilafah mogelijk te maken dienen wij een gunstige voedingsbodem te creëren. Anders valt de staat binnen een mum van tijd.
