Circa 100 jaar geleden was het in bepaalde landen nog toegestaan voor een man om zijn vrouw te verkopen. De vrouw werd ze beschouwd als onderdeel van de huisraad van de man, zoals een kast of stoel. De laatst geregistreerde, officiële verkoop was in het jaar 1815. Moesten we nu in dat verdrag de naam van ene Ahmed vinden , die zijn vrouw voor laat ons zeggen dinar verkocht had aan een andere man die Hassan heette, in Iran, Afghanistan of Turkije misschien, wie zou dan verwonderd zijn? Het zou dan als een verder bewijs worden gezien voor hetgeen “we” allang wisten. De vrouw in Islam is toch de slavin van haar man? Haar onderdrukking is ons toch bekend gemaakt door publicaties en mediaberichten? Maar, in het contract van 1815 kan gelezen worden dat een zekere Henry Cook uit Engeland zijn vrouw voor 1 shilling had verkocht aan een man die John Earl heette. Ja… wat dan te denken? In dit geval zouden “we” tenminste zeer verrast zijn. Want een vrouw uit het westen is toch vrij en gelijk voor de wet? Vervolgens zouden “we” de gebeurtenis dan wegpraten door op te merken dat het plaatsvond in de 19e eeuw, lang geleden, en dat nu gelukkig alles anders is…
Het beeld van de vrouw in de Islam en de vrouw in het westen wordt in de media als 2 tegenpolen beschreven. De Islamitische vrouw is onder haar sluier een onderdrukte en minderwaardig wezen dat moet bevrijd worden van haar tirannieke man. De westerlingen moeten haar helpen om uit dat religieuze gedoe te stappen en haar zo te maken als haar westerse zuster. Op alle gebieden vrij, geëmancipeerd, met gelijke rechten op alle vlakken.
Laten we echter eens een blik werpen in die westerse geest- en cultuurverhalen. Hier stoten we direct op ervaringen en voorstellingen die de westerse vrouw tot nu toe nog hedendaags met zich meedraagt.
Vanaf het begin der kerkelijke tijden is Eva de schuldige voor de verdrijving van de mensheid uit het Paradijs. De erfzonde is dus een vrouwelijke erfzonde!
In het jaar 585 naar christelijke jaartelling werd het Concilie van Macon gehouden om “de waarheid over de vrouw” te vinden. “Bezit een vrouw een ziel?” was één van de vragen waarvoor de Concilie een antwoord probeerde te vinden. Men kwam tot het besluit dat alle vrouwen, behalve Maria, moeder van Jezus, een verdorven ziel bezaten, die voor eeuwig in de Hel plaats zou hebben. Men bestempelde de vrouwen ook als duivels die de mannen van de hemelpoort naar de Hel zouden leiden. En men oordeelde dat de vrouw niet behoorde tot het menselijke ras, want ze was alleen geschapen om de man te dienen.
Later stelde Thomas van Acquinas , “heilige Thomas”, betreffende bijbelvers 1: 30 dat “de vrouw staat ergens tussen man, mens en dier”.
De vrouw die in de Europese middeleeuwen een beetje slim was en iets wist over bijvoorbeeld geneesmiddelen, die werd aangezien voor een heks en op de brandstapel gezet.
Na de introductie van het Romeinse recht werd de vrouw als “handelsonbekwaam” beschouwd, niet in staat om welke eigen zaak dan ook te organiseren. Net zoals evenals kinderen en geestesziekten. De man had het recht om zijn vrouw te verkopen, te verstoten, te slaan en te doden. Eigendomsrechten en politieke stemrechten had de vrouw niet. Vrouwen kregen pas in 1948 stemrecht in het parlement en de senaat, daarvoor hadden ze alleen stemrecht bij de gemeenteraads¬verkiezingen.
Deze instelling zette zich in de moderne wetten voort. Tot in 1942 bleef de vrouw bij wet onbekwaam om handel te drijven.
De Duitse universiteiten werden voor de vrouwen pas geopend in 1908. En hedendaags is 40% van de vrouwen student, maar toch zijn er maar 5,5% vrouwen aangesteld als professor.
En hoe ziet het vrouwengezelschap er nu in het jaar 2000 uit? Zijn wij zo vrij?
Voor veel vrouwen houdt de vrijheid ‘s avonds al op. Geweld tegen vrouwen, verkrachting en aanranding, heel dikwijls niet door vreemden maar door de eigen man, vader of broers of schoonfamilie, is van alle dagen en alle landen. Onderzoek heeft uitgewezen dat 72% van de vrouwen seksueel lastiggevallen wordt op haar werk. Één op de drie vrouwen worden door haar man geslagen.
Als je een blik op de media werpt zie je al genoeg. Het ideaalbeeld van de vrouw. Ze moet jong, slank en mooi zijn. Heel weinig vrouwen passen in dit ideaalbeeld, maar proberen door alle soorten diëten en dergelijke er toch zo uit te zien. Geen enkele vrouwenblad dat je leest bevat geen dieetmiddeltje. Het aantal vrouwen met eetstoornissen blijft dan ook stijgen. Één op de tien vrouwen lijdt aan anorexia of bolemie.
De industrie vaart er ondertussen wel bij. Cosmeticabedrijven, schoonheidsoperaties en de modewereld halen er profijt uit.
Een vrouw wordt gebruikt als een object voor commercie. Ze wordt als atribuut ingezet bij reclame voor auto’s tot en met zeep. Overal hoort een naakte of een halfnaakte vrouw bij.
Welke boodschap brengt dit over? Een westerse vrouw is een seksobject, men mag haar nemen, gebruiken en bezitten.
En hoe staat het met het zelfrespect van vrouwen? Wie kent niet de uitspraak “Ik ben maar een huisvrouw”? Vrouwen schamen zich omdat ze thuis blijven om voor hun kinderen te zorgen, te poetsen, te koken , te strijken en te zorgen voor het welzijn van hun gezin. Een baan die qua inhoud vergeleken kan worden met die van een manager. Maar nee, weer voor dat westerse ideaalbeeld moeten vrouwen ook nog werken. Al was het maar het poetsen van de toiletten in kantoren of de huizen van andere mensen. En als ze het geluk hebben een goede positie te vinden, dan krijgen ze gemiddeld 30% minder loon dan hun mannelijke collega’s!
Kan de doorsnee westerse vrouw die altijd gewerkt heeft en voor haar gezin gezorgd heeft later dan van een mooie oude dag genieten, omringd door haar kinderen? Nee, ze krijgt gemiddeld 60% minder pensioen. Ze mag langzaam doodgaan in een bejaardentehuis waar haar kinderen haar één maal per week komen bezoeken.
Vrijheid in de kapitalistische wereld is dus vooral de vrijheid van de sterkste. De man! De vrouw is zwakker en wordt daarom ook in het vrije westen onderdrukt en uitgebuit.
“Ik ben zo vrij”, zegt de westerse vrouw. Maar de realiteit is anders: “Ik ben vrij om mij op alle gebieden te laten uitbuiten door de man, zonder gerespecteerd te worden, zonder gewaardeerd te worden, en om als oud vuil aan de kant gezet te worden als mijn schoonheid mij door veroudering begint te verlaten”.
Maar als we de media mogen geloven dan is het de onderdrukte Islamitische vrouw, met haar sluier en een tirannieke man waar ze de slaaf van is, die bevrijd moet worden…
