Een gemeenteraad is een samenstelling van afgevaardigden uit een gemeente. Een gemeente is een entiteit die beschikt over relatieve onafhankelijkheid voor wat betreft de behartiging van lokale aangelegenheden. Hoewel de meeste taken die de gemeenteraad uitvoert hoofdzakelijk van administratieve aard zijn, vallen een aantal taken in de categorie van regeren. Bijvoorbeeld; de gemeenteraad legt belastingen op, sluit contracten af en geeft vergunningen.
Hierdoor volgt het Goddelijk Oordeel betreffende zitting nemen in de gemeenteraad in feite het Goddelijk Oordeel betreffende deelname aan regeren:
De overheid is – waar ook ter wereld – gebaseerd op de grondwet van het land, voert de wetten in de grondwet uit, zorgt voor de instandhouding van de grondwet en de daarin voorkomende wetten. Zo zijn ook de overheden in het westen gebaseerd op grondwetten, voeren de daarin voorkomende wetten uit, zorgen ook voor de instandhouding en uitvoering van deze grondwetten en de daarin voortkomende wetten.
Wie een blik werpt op de westerse grondwetten en wetten ziet dat deze wetten van koefr (ongeloof) zijn. In de westerse landen zijn de grondwetten niet gebaseerd op de wetten van het Boek door Allah (swt) geopenbaard en door zijn Profeet (saw) overgeleverd. Zij zijn bovendien in strijd met deze wetten van Islam.
Dit komt doordat de grondwetten zijn gebaseerd op het credo van scheiding van religie en leven (“scheiding van kerk en staat”) en de heerschappij legt in de handen van het volk, doordat zij het volk het recht tot wetgeving toestaat, in plaats van dit recht toe te wijzen aan enkel Allah (swt). Daarentegen is de grondwet en de wetten in de Islam gebaseerd op de Islamitische ‘aqieda die het recht tot wetgeving enkel aan Allah (swt) geeft en niet aan de mens en die de religie van Allah (swt) laat heersen over alle aspecten van het bestaan.
De moslim die wenst deel te nemen aan de regering in de westerse landen, zoals de bekleding van een ministerspost van een ministerie in een willekeurige regering, is gebonden aan de grondwet van de staat en haar wetgeving en heeft het niet voor het kiezen bij het uitvoeren van de wetten, net zomin als dat hij de grondwet of wat gebruikelijk is kan verloochenen. Sterker nog; hij zal deze wetten moeten verdedigen en waakzaam deze wetten ten uitvoer moeten brengen. Met andere woorden, de moslim die aan de macht wil deelnemen, zal wetten van koefr (ongeloof) ten uitvoer moeten brengen en de op koefr (ongeloof) gebaseerde grondwet en wetgeving moeten verdedigen.
Er bestaat geen twijfel over dat deze zaken volstrekt verboden zijn door Islam:
“En wie niet oordeelt (jahkoem) met wat Allah geopenbaard heeft, zij zijn de ongelovigen.” (Zie de vertaling van de betekenissen van de Koran, soera Al Maida 5, vers 44)
“En wie niet oordeelt (jahkoem) met wat Allah geopenbaard heeft, zij zijn het die de onrechtvaardigen zijn.” (Zie de vertaling van de betekenissen van de Koran, soera Al Maida 5, vers 45)
“En wie niet oordeelt (jahkoem) met wat Allah geopenbaard heeft, zij zijn degenen die zware zondaren zijn.” (Zie de vertaling van de betekenissen van de Koran, soera Al Maida 5, vers 47)
Het woord “jahkoem” in deze verzen betreft eenieder die de bevoegdheid heeft of over macht beschikt om te beslissen of uit te voeren. Wie van hen dus een beslissing neemt en uitvoert die niet door Allah (swt) is toegestaan regeert dus niet volgens wat Allah (swt) heeft voorgeschreven. Dit is ongeacht of het gebeurt op basis van een excuus of op basis van een intentie om te handelen tegen de wetten van Allah (swt).
“En oordeel tussen hen volgens wat Allah heeft neergezonden en volg hun neigingen niet en wees voor hen op je hoede dat zij je niet weglokken van een deel wat Allah tot jou heeft neergezonden.” (Zie de vertaling van de betekenissen van de Koran, soera Al Maida 5, vers 49)
Dit vers is een dwingend bevel van Allah (swt) aan Zijn boodschapper en de moslims na hem – en dan vooral de heersers onder hen – om niet de willekeur te volgen en ook maar iets te verloochenen van wat Allah (swt) heeft neergezonden.
De moslim die zitting neemt in een gemeenteraad in de westerse landen heeft niet de mogelijkheid om niet in verboden zaken te vervallen. Het is onmogelijk dat hij zijn werk zal kunnen beperken tot de pure administratieve taken. Daarom is het de moslims niet toegestaan om zitting te nemen in een gemeenteraad in de westerse landen, omdat deze gemeenteraden regeren met de wetten van koefr en niet met de wetten van Islam.
