Het woord dialoog komt van het woord ‘dialogos’ in het Grieks en betekent ‘tweegesprek’ of ‘een gesprek voeren’. Als men het over de dialoog tussen godsdiensten heeft, dan blijft het echter niet enkel bij een gesprek voeren, maar dan hebben de twee partijen – die de dialoog voeren – verwachtingen van elkaar.
Het doel achter de interreligieuze dialoog is om overeenkomsten te zoeken tussen de verschillende godsdiensten en om het begrip van de religies dusdanig aan te passen dat tegenstrijdigheden tussen de religies niet meer voorkomen.
De interreligieuze dialoog vond voor het eerst plaats toen Frankrijk in 1933 vertegenwoordigers stuurde om Islamitische geleerden van Al Azhar in Egypte te ontmoeten, met de bedoeling om de drie godsdiensten namelijk Islam, het christendom en het jodendom te verenigen. Dit werd gevolgd door een conferentie in 1933 in Parijs, waarbij alle missionarissen en oriëntalisten in de universiteiten van ondermeer Frankrijk, Engeland, Zwitserland, Amerika, Italië, Polen, Spanje en Turkije aan deelnamen. In 1936 vond de laatste van deze conferenties voor de Tweede Wereldoorlog plaats.
In 1964 deed paus Paulus VI een algemene uitnodiging tot dialoog tussen de godsdiensten. Het Vaticaan heeft later, in 1969, een boek uitgegeven met de titel: “De gids voor dialoog tussen moslims en christenen”.
Tussen 1970 en 1980 zijn meer dan 13 conferenties en bijeenkomsten georganiseerd voor dialoog tussen culturen en godsdiensten. Van al deze conferenties trok de meeste aandacht de conferentie met als titel “Tweede conferentie van wereldgodsdiensten en vrede” die in België werd gehouden met de participatie van 400 mensen. Volgens de leden – die deelnamen aan deze conferenties – was het doel van deze dialogen “het staande houden van godsdiensten tegen het idee van atheïsme” dat destijds verspreid werd door de Sovjet-Unie. Het communisme werd namelijk geschetst als een ideologie die de godsdiensten wilde vernietigen.
Dialoog tussen godsdiensten had zijn drukste tijd in de jaren ‘90 van de vorige eeuw met een conferentie in 1993 in Jordanië, in 1994 in Soedan, in 1995 in Stockholm en in Amman en in 1996 nogmaals in Jordanië.
De interreligieuze dialoog is een westerse concept dat niet bestaat in Islam. Het doel is om de verhevenheid van de religie van Allah (swt) te bagatelliseren door andere godsdiensten aan haar gelijk te stellen en om Islam te vervormen daar waar haar opvattingen de leiders van andere religies niet naar de smaak zijn.
De enige vorm van dialoog die voorgeschreven is door Islam is die met als doel de mensen – die een ander godsdienst dan Islam hebben – naar Islam uit te nodigen. Allah (swt) zegt:
“Roep op tot de weg van uw Heer met wijsheid en goede raad en discussieer met hen op een gepaste wijze. Voorzeker uw Heer weet het beste wie van Zijn weg is afgedwaald; en Hij kent degenen doed die juist geleid zijn.” (Zie de vertaling van de betekenissen van de Koran, soera An Nahl 16, vers 125)
Wij kennen dus geen interreligieuze dialoog, want deze zoekt naar overeenkomsten tussen de godsdiensten om de mensen af te houden van het zoeken naar de godsdienst van waarheid om vervolgens te kunnen zeggen: “ze zijn toch allemaal gelijk.”
Maar godsdiensten hoeven niet vergeleken te worden, ookal zijn er overeenkomsten of tegenstrijdigheden. Islam is de laatste geopenbaarde godsdienst en Allah (swt) laat ons in de Heilige Koran weten dat Hij (swt) van de mensen enkel en alleen Islam als godsdienst zal accepteren:
“…Heden heb ik jullie godsdienst voor jullie voltooid, Mijn genade aan jullie volledig bewezen en Islam als jullie godsdienst voor jullie goedgevonden…” (Zie de vertaling van de betekenissen van de Koran, soera Al Maida, vers 3)
