In het Westen leeft het beeld dat in Islam de vrouw wordt onderdrukt en niet gelijk maar minderwaardig is aan de man. De vrouw dient gesluierd door het openbare leven te gaan, dient enkel thuis te verblijven zorgend voor de kinderen en kokend voor het gezin, heeft totaal geen zeggenschap en is onderworpen aan de grillen van het mannelijk geslacht in alle aspecten van de samenleving; of dit nu thuis is, in de moskee of het openbare leven. Niet alleen niet-moslims zijn overtuigd van de vrouwenonderdrukking in Islam, ook moslim apologeten erkennen sommige verwijten en pleiten derhalve voor de emancipatie van de moslimvrouw. Zij geven op hun beurt aan dat de Islam vrij is van vrouwonderdrukking maar dat extremistische geleerden de regels in Islam verdraaid hebben door (moedwillig) verkeerd te interpreteren.
Deze westerse visie op de moslimvrouw in Islam resulteert in specifieke eisen en verlangens van de aanhangers ervan. Zij willen graag dat de moslimvrouw vrij is in partnerkeuze, moslim of niet moslim, met of zonder huwelijk. Ze willen graag dat ze haar hoofddoek af zou doen en haar djilbaab en gimaar verruilt voor strakke westerse kledij. Zij wensen dat de moslimvrouw geen rekening meer zal houden met haar geloofsovertuiging welke haar onderdrukt en opgaat in de Westerse seculiere manier van leven.
Dit artikel zal zich buigen over het vraagstuk of de moslimvrouw daadwerkelijk inferieur is aan de man in Islam. Dit zal vanuit verschillende invalshoeken beargumenteerd worden zodat evident zal worden of de Westerse blik op de moslimvrouw in Islam al dan niet gerechtvaardigd is.
De positie van de vrouw in Westerse geschiedenis
De Westerse visie op de moslimvrouw ligt gegrond in haar eigen historische opvattingen ten aanzien van de positie van de vrouw en de emancipatie daarvan. Alvorens te kijken naar de visie van het Westen ten aanzien van hoe Islam omgaat met de vrouw, is het belangrijk deze Westerse visie zelf beter te begrijpen.
In het Westen gedurende de middeleeuwen werd de vrouw gezien als minderwaardig aan
de man. Ondanks dat er vóór de omarming van het Christendom in Europa de positie van de vrouw reeds inferieur was aan de man heeft het verhaal van Adam en Eva geholpen in het versterken van dit negatieve beeld. Adam werd gezien als een oprechte man welke verleid was door zijn slinkse vrouw Eva om te eten van de verboden vruchten van de boom van de kennis van goed en kwaad in het hof van Eden (1). Vanuit deze basis werd de vrouw gezien als de belichaming van de begeerte, en bovendien als een zwakke, gemankeerde uitvoering van de man (2).
Overspel werd (tot in de negende eeuw) alleen de vrouw kwalijk genomen. Een getrouwde :max_bytes(150000):strip_icc()/Bridget-Bishop-Salem-83931673X1-56aa22b93df78cf772ac8623.jpg)
vrouw die overspel had gepleegd, werd meteen verstoten. Soms werd ze gewurgd en werd haar lijk in een moeras gegooid, soms werd ze levend verbrand. Als haar schuld niet bewezen kon worden, moest zij een (zware vorm) van de waterproef doen: ze werd met een steen om haar nek in de rivier gegooid en als zij zonk, dan was zij schuldig geweest. Over overspel van de man maakte echter niemand zich druk (3).
Verder waren er ook veel geestelijken die de vrouw als minderwaardig beschouwden. Nog in 585 riep een bisschop dat een vrouw geen mens was. Er waren zelfs geestelijken die beweerden dat de vrouw geen ziel had (3).
Emancipatie van de westerse vrouw
De minderheidspositie van de vrouw ten opzichte man in Europa zou aanhouden tot het einde van de 19e eeuw. Daar kwamen steeds meer vrouwen op voor hun juridisch, sociaal, economisch en politiek recht. Dit uitte zich voornamelijk in de drie feministische golven waar vrouwen stemrecht hebben verworven, gelijke behandeling in het gezin en rechtspraak, seksuele vrijheid en in meerdere mate gelijke beloning voor verricht arbeid (4).
Het Westen zag in dat vrouwen eeuwenlang als secundaire groep mensen zijn behandeld en de publieke opinie stond steeds meer aan de kant van de rechten van de vrouw. Dit ging vrijwel samen met de ontkerkelijking van de samenleving. De visie van de kerk op de traditionele man en vrouw verdeling werd gezien als achterhaald. De vrouw zit tegenwoordig niet enkel meer de hele dag thuis waar ze zorgt voor de kinderen maar is nu vaak te vinden op de arbeidsmarkt. In sommige gevallen zijn de traditionele rollen zelfs omgedraaid en is de vrouw de kostwinner geworden en zorgt de man thuis voor het huis en de kinderen.
Gelijkheid
Vanuit de Westerse geschiedenis is duidelijk dat de vrouw altijd inferieur is geweest aan de man in alle opzichten van het leven, hetzij sociaal, juridisch, economisch of politiek. Vanuit de Westerse visie lijkt Islam altijd nog opdracht te geven tot diezelfde traditionele verdeling wat voor de westerse persoon betekent dat Islam en moslims ervoor zorgen dat de vrouw achterblijft en niet emancipeert. Want ook de moslimvrouw zou dus dezelfde ontwikkeling door moeten maken in feminisme als de westerse vrouw. Daarom is de vrouw in de ogen van de westerling niet gelijk aan de man in Islam.
Aleer de discussie aan te gaan of de vrouw wel of niet gelijk is aan de man in Islam is het van essentieel belang een duidelijk concept te hebben over wat gelijkheid nu werkelijk is.
Het is belangrijk een onderscheid te maken tussen fysieke gelijkheid en gelijkheid in waarde, ofwel gelijkwaardigheid. Wanneer wij kijken naar de fysieke realiteit van de man dan verschilt deze van de fysieke realiteit van de vrouw. De man is over het algemeen atletischer gebouwd dan de vrouw. Daarom ziet men al vroeg op de middelbare school met de gymlessen dat de jongens bij een 100 meter sprint nagenoeg altijd als eersten zullen eindigen en de vrouwen als laatst. De man is niet in staat zwanger te raken, een kind te baren en te zogen. Dit zijn fysieke zaken welke enkel voorbeschikt zijn aan de vrouw vanuit haar natuur. Op basis van het voorgaande kan simpelweg geconcludeerd worden dat er geen sprake kan zijn van fysieke gelijkheid tussen man en vrouw. Deze vorm van gelijkheid is derhalve buiten de scope van de discussie. Het is eerder de gelijkwaardigheid van man en vrouw welke ter discussie staat.
Gelijkwaardigheid betekent dat de man en vrouw dezelfde waarden hebben in het leven. Het leven van een vrouw is niet inferieur aan een man en ook niet andersom. Gelijkwaardigheid kan tevens gelden op andere gebieden zoals, politieke gelijkwaardigheid; dat een stem van een vrouw net zoveel waard is als die van een man. Een ander voorbeeld is economische gelijkwaardigheid; dat de vrouw een gelijke beloning krijgt als dat van een man voor hetzelfde verrichte arbeid. Sociale gelijkheid is dat in het sociale leven de man en de vrouw gelijkwaardig zijn. En juridische gelijkwaardigheid is dat wanneer een man en vrouw voor de rechter verschijnen er geen onderscheid wordt gemaakt tussen hen. Ofwel de één is niet meer schuldig dan de ander voor het feit dat degene een man of vrouw is.
Gelijkwaardigheid in Islam
De visie van Islam op man en vrouw is dat zij gelijkwaardig zijn. Zowel de man als vrouw behoren tot het menselijk ras welke afkomstig zijn van Adam en Hawwa. In het meest fundamentele en belangrijkste doel dat Islam stelt, welke het nastreven van Allah’s tevredenheid is, zijn zij beiden absoluut gelijk. Aldus zijn beiden gelijk in de beloning van het verrichten van goede daden en de bestraffing in het verrichten van slechte daden. Allah (swt) zegt:
إِنَّ الْمُسْلِمِينَ وَالْمُسْلِمَاتِ وَالْمُؤْمِنِينَ وَالْمُؤْمِنَاتِ وَالْقَانِتِينَ وَالْقَانِتَاتِ وَالصَّادِقِينَ وَالصَّادِقَاتِ وَالصَّابِرِينَ وَالصَّابِرَاتِ وَالْخَاشِعِينَ وَالْخَاشِعَاتِ وَالْمُتَصَدِّقِينَ وَالْمُتَصَدِّقَاتِ وَالصَّائِمِينَ وَالصَّائِمَاتِ وَالْحَافِظِينَ فُرُوجَهُمْ وَالْحَافِظَاتِ وَالذَّاكِرِينَ اللَّهَ كَثِيرًا وَالذَّاكِرَاتِ أَعَدَّ اللَّهُ لَهُم مَّغْفِرَةً وَأَجْرًا عَظِيمًا
“Voorwaar, de Moslims en de Moslima’s en de gelovige mannen en vrouwen, de gehoorzame mannen en vrouwen, de waarachtige mannen en vrouwen, de standvastige mannen en vrouwen, de mannen en de vrouwen die nederig zijn, de mannen en de vrouwen die aalmoezen geven, de mannen en de vrouwen die vasten, de mannen en de vrouwen die hun kuisheid bewaren, de mannen en de vrouwen die Allah vaak gedenken – voor zulken heeft Allah vergiffenis en een grote beloning bereid.” (Soera Al Ahzaab, vers 35)
De visie van Islam op zowel man als vrouw is de enige juiste visie in tegenstelling tot de Westerse visie op basis van de volgende punten:
Ten eerste is de visie van Islam gebaseerd op een verstandelijk credo waarbij met onomstotelijke (qat’ie) bewijsvoeringen wordt aangetoond dat de Schepper (swt) noodzakelijkerwijs bestaat (waadjib oel woedjoed) en de Islam de religie is gekozen door Hem. Hetgeen bevestigd wordt op basis van rationele (‘aqlie) bewijsvoeringen middels de Koran, welk een literair wonder is waarbij de mensheid wordt uitgedaagd te komen met een hoofdstuk gelijk aan één van haar hoofdstukken. Deze uitdaging staat tot aan de dag van vandaag nog steeds zonder dat mensen deze uitdaging hebben kunnen winnen. Derhalve is de Islam een Boodschap welke op een rationele manier bewezen kan worden als zijnde de enige juiste boodschap.
De Schepper van de man en vrouw, welke het beste op de hoogte is van zijn en haar eigenschappen, is Degene die de islamitische visie op man en vrouw heeft gebracht. Aldus omdat de visie van Islam, de visie van de Schepper inhoudt, is dit de enige correcte visie op de man en vrouw in dit wereldse leven.
Ten tweede is deze visie conform de aard (fitra) van de man en vrouw en past deze daarom het beste bij hen. De Schepper, Allah (swt), heeft de man en vrouw niet als gelijk in fysieke capaciteit geschapen. De natuur van de vrouw verschilt van die van de man zonder dat de één superieur is dan de ander in zijn of haar natuur. Hieruit voortvloeiende zijn de rollen en taken van de vrouw en man verschillend, passend bij de aard. De vrouw raakt zwanger, baart en zoogt het kind en is daarnaast minder atletisch van aard en heeft minder spiermassa dan de man. Op basis hiervan vinden haar rollen en taken zich vooral plaats binnen het huis, aldus het onderhouden van het huis en het verzorgen en opvoeden van de kinderen. De man daarentegen heeft een rol welke zich meer buiten als binnen afspeelt. Hij gaat naar buiten opzoek naar de rizq (voorziening) welke Allah (swt) voor hem voorgeschreven heeft en dus werkt hij. Daarnaast zorgt hij ervoor dat zijn gezin onderhouden wordt in voedsel, kleding en zorgt hij ervoor dat zijn gezin een veilig onderkomen hebben. Indien vereist, wordt er van hem verwacht te strijden tegen de vijand terwijl de vrouw hier niet toe verplicht is. Van de man wordt verwacht dat hij aanwezig is in de moskee voor de vijf dagelijkse gebeden terwijl de vrouw dit thuis mag verrichten.
De kledingvoorschriften voor man en vrouw buitenshuis zijn tevens oplossingen afkomstig van de Schepper welke zorgen voor harmonie in de samenleving. Allah (swt) heeft de man fysiek superieur geschapen ten opzichte van de vrouw (5). Tegelijkertijd wordt het voortplantingsinstinct van de man sneller geactiveerd bij visuele zaken dan bij vrouwen (6). Wanneer een vrouw derhalve uitdagend gekleed langs mannen gaat vergroot dit de kans op intimidatie. Het extreem hoge aantal seksuele intimidaties en verkrachtingen van vrouwen in het Westen zijn hier een duidelijk bewijs van. De gimaar en djilbaab en het uitblijven van tabarroedj (opvallende uiterlijkheden bij vrouwen) reduceren de kans op intimidatie tot op een minimaal niveau. Het zorgt ervoor dat de man haar niet direct meer als lustobject ziet maar eerder als een individuele persoonlijkheid zoals de man zichzelf ziet. De opdracht van het dragen van de gimaar en de djilbaab in het openbare leven zijn derhalve oplossingen welke passen bij de aard van de vrouw en een oplossing zijn voor een stabiele sociale cohesie.
Voor wat betreft de mogelijkheid op het hebben van vier vrouwen bij de man en niet bij de vrouw. Dit past tevens bij de aard van de man en andersom het hebben van vier mannen door vrouwen past minder bij de aard van de vrouw. Zoals eerder gezegd is de man vanuit zijn natuur eerder de kostwinnaar en zal hij daardoor in staat zijn om zichzelf en zijn gezin te onderhouden. En op het moment dat hij dat hij meer verdient, zou hij zijn gezin kunnen uitbreiden tot meerdere vrouwen en kinderen welke hij tevens zou kunnen onderhouden. Hierdoor vinden ook weduwen en weesvrouwen een goede bescherming om in een gezin opgenomen te worden. De vrouw kan moeilijk tegelijkertijd kostwinnaar zijn en draagster zijn van veel kinderen van vier verschillende mannen. Op het moment dat zij telkens zwanger is, haar kinderen baart en zoogt, betekent dat er op dat moment geen inkomen kan worden gegenereerd. Derhalve is op basis van de natuur van de man en vrouw het meer passend voor de man om vier vrouwen te kunnen trouwen dan andersom.
Daarom houdt Islam rekening met de fitra van de man en vrouw en ordent de taken en rollen op basis van deze. Deze rollenverdeling zorgt voor innerlijke rust bij de man en de vrouw omdat dit overeenstemt met hun aard en deze niet tegengaat. De vrouw hoeft geen carrierevrouw te zijn en tegelijkertijd meerdere kinderen te baren, te zogen en goed op te voeden. Andersom hoeft de man niet tijdens het harde werken tegelijkertijd zijn kinderen te voeden en te verzorgen. De Islam creëert daarom persoonlijke rust bij de man en vrouw waardoor ze hun beide rollen zo goed mogelijk kunnen vervullen waardoor gezonde gezinnen ontstaan waar ook weer gezonde kinderen uit voortkomen die een verrijking zullen zijn voor de samenleving.
Ten derde. Het Westen heeft een specifieke geschiedenis wat betreft het onderdrukken en achterstellen van de vrouw. Hieruit is de emancipatiebeweging als reactie voortgekomen. Deze geschiedenis echter verschilt van de geschiedenis van Islam en moslims. Islam heeft geen dergelijke onderdrukking van vrouwen gekend. Vrouwen werden gezien als waardige burgers in de samenleving en participeerden actief reeds de tijd van de Profeet (saw) en de sahaaba. Vrouwen werden gevraagd om hun stem te geven van loyaliteit en het verkiezen van de Khaliefen. Allah (swt) zegt:
يَا أَيُّهَا النَّبِيُّ إِذَا جَاءَكَ الْمُؤْمِنَاتُ يُبَايِعْنَكَ عَلَىٰ أَن لَّا يُشْرِكْنَ بِاللَّهِ شَيْئًا وَلَا يَسْرِقْنَ وَلَا يَزْنِينَ وَلَا يَقْتُلْنَ أَوْلَادَهُنَّ وَلَا يَأْتِينَ بِبُهْتَانٍ يَفْتَرِينَهُ بَيْنَ أَيْدِيهِنَّ وَأَرْجُلِهِنَّ وَلَا يَعْصِينَكَ فِي مَعْرُوفٍ ۙ فَبَايِعْهُنَّ وَاسْتَغْفِرْ لَهُنَّ اللَّهَ ۖ إِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَّحِيمٌ
“O Profeet, wanneer de gelovige vrouwen naar jou toe komen en bij jou de eed afleggen dat zij geen deelgenoten aan Allah zullen toekennen, en niet zullen stelen en geen ontucht zullen plegen en hun kinderen niet zullen doden, en niet met een grote leugen zullen komen die zij hebben verzonnen over wat er zich tussen hun handen en hun voeten bevindt (d.w.z. over hun kinderen), en dat zij jou niet ongehoorzaam zullen zijn in het goede, aanvaard dan hun eed. En vraag Allah om vergeving voor hen. Voorwaar, Allah is Meest Vergevingsgezind, Meest Genadevol.” (Al Moemtahana, 12)
Vrouwen waren het zelfs toegestaan om openlijk de discussie aan te gaan met de Profeet (saw). Hiervan is zelfs een hele soera over geopenbaard genaamd soera al moedjaadala (De vrouw die discussieerde) welke is geopenbaard naar aanleiding van de discussie die Gawla bint Tha’laba voerde met de Profeet (saw) over haar man die woorden heeft gezegd die hem van haar zou doen scheiden waarop Allah (swt) met een oplossing kwam voor haar probleem.
Vrouwen mochten hun rechten opeisen, zelfs wanneer het hoofd van de staat, de Khaliefah, degene is die dit zou inperken. Het voorbeeld hiervan is toen een van de vrouwen in Mekka opstond tegen de toenmalige Khaliefah ‘Oemar ibn Al Gattaab, welke een beperking wilde leggen op de hoogte van de bruidschatten, waarna ‘Oemar openlijk aangaf dat hij fout zat en de vrouw gelijk had.
Vrouwen waren in sommige gevallen docenten zoals de vrouw van de profeet ‘Aa’isjaa dit was na het overlijden van de profeet (saw). De mensen kwamen regelmatig bij haar om haar om naar goddelijke oordelen te vragen.
Vrouwen werden als rechters aangesteld zoals Sjifaa’ de rechter was op de markten (qaadi al hisba) en controleerde of men niet bedroog. Dit was tevens in de regeerperiode van Khaliefah ‘Oemar ibn Al Gattaab.
Vrouwen waren dus een essentieel onderdeel van de islamitische samenleving en Islam heeft haar verheven in status nadat pasgeboren meisjes levend werden begraven als gewoonte van stammen en vrouwen weinig tot geen politieke en sociale invloed hadden op de samenleving.
Dat moslimvrouwen zich gelukkig en gerespecteerd voelden onder islamitisch heerschappij waar zij exact de islamitische leerstellingen volgden is ook beschreven door Westerse schrijvers en journalisten. Lady Elizabeth Craven zegt in haar boek: Een reis via de Krim naar Constantinopel:
“Ik denk dat ik nooit een land heb gezien waar vrouwen zoveel vrijheid genieten en vrij zijn van verwijten als in Turkije. De Turken zijn in hun gedrag naar de andere sekse een voorbeeld voor alle naties. En ik herhaal het mijnheer, ik denk dat geen vrouw zoveel vrijheid heeft, beschermd van bezorgdheid als de Turkse. En ik denk dat zij in staat zijn met hun manier van leven om de gelukkigste schepsels op aarde te zijn die bestaan(6).
In de editie van 5 mei in het jaar 1907 in de Amerikaanse krant ‘The Appeal Newspaper’ verscheen in het artikel ‘Turkse vrouwen zijn de meest gelukkigen in de wereld’:
“Misschien moet je de religie van de Turkse vrouw begrijpen om te begrijpen waarom ze gelukkig is. De Amerikaanse vrouw is een slaaf in elke betekenis van het woord. Ze is een slaaf van de mode. Als haar buurvrouw twee dienstmeisjes heeft dan moet zij er drie hebben. Ze is de slaaf van conventies. Ze ketent zichzelf door haar geestelijke onrust en haar grijpen naar steeds meer. Wat ze ook is, wat ze ook heeft, ze is nog steeds ontevreden, ze denkt altijd dat er meer is te winnen en te overwinnen. Ik ken de Franse vrouw, ik ken de Griekse vrouw, ik ken de Engelse vrouw, ik ken de Amerikaanse vrouw en ik ken de Turkse vrouw. En de Turkse vrouw is het gelukkigst. En zij is intellectueel. Het is niet het geluk van onwetendheid. Natuurlijk ken ik Amerikaanse vrouwen die perfect charmant en lief zijn, maar als klasse zijn ze vreselijk vermoeiend en jammerlijk ongelukkig. Zij zijn een intellectuele verschrikking” (7).
Daarom is er vanuit de islamitische vrouwen nooit een massale drang geweest naar vrouwen emancipatie op momenten dat er met Islam werd geregeerd. Het Westen heeft de status van de vrouw in Islam op analogische wijze hetzelfde oordeel gegeven als hoe zij op een verschrikkelijke manier de vrouw heeft behandeld. Dit heeft het Westen gedaan zonder zich te baseren op feitelijke kennis op hoe Islam de rol van de vrouw invult. Het heeft middels een logische methode geredeneerd op de volgende wijze:
Premisse 1: Christendom is een religie en heeft de vrouw onderdrukt
Premisse 2: Islam is een religie
Conclusie: Islam onderdrukt de vrouw
Aldus, is de conclusie van het Westen onjuist en niet gebaseerd op feitelijkheden maar eerder door met haar eigen pikzwarte verleden de geschiedenis van andere volken te beoordelen, is zij tot het oppervlakkige oordeel gekomen dat Islam vrouw onderdrukkend is.
Ten vierde is het de visie van gelijkheid van man en vrouw, in tegenstelling tot die van Islam, niet afkomstig vanuit een specifiek credo maar eerder een reactie op een wreed verleden. Daardoor behelst de westerse visie geen volledige oplossing voor hoe de rollen en taken in de samenleving zouden moeten zijn voor man en vrouw. Eerder is het van belang dat de vrouw terug dient te knokken en haar rechten moet eisen. Ze is de volle concurrent geworden van de man, en alles wat de man heeft, moet en zal ze ook krijgen./cdn.vox-cdn.com/uploads/chorus_image/image/58333467/metoo.0.png)
Dit zorgde ervoor dat de gelijkheidsdrang is doorgeslagen van gelijkwaardigheid naar gelijkheid en het is het laatste wat onmogelijk is. De vrouw wordt door deze visie overbelast omdat ze een goede moeder dient te zijn die kinderen baart, zoogt, thuis de afwas doet, het huis opruimt, de kleding strijkt en de was doet. Tegelijkertijd dient ze een carrière vrouw te zijn en zo hoog mogelijk door te groeien om zo een gelijk salaris te verdienen als de man en dezelfde respect en erkenning te krijgen. Ze mag niet emotioneel zijn vanwege maandelijkse veranderingen in haar lichaam. Ze mag ook geen excuus hebben om een keer eerder van werk te gaan om de kinderen te verzorgen, maar dient net als de man in zijn werk te zijn.
Dit zorgt ervoor dat vrouwen hun instinctieve behoefte aan zorg voor het kind en aandacht onderdrukken en tegelijkertijd wordt er qua fysieke capaciteit geen rekening gehouden met haar op de werkvloer of omdat zij dit zelf niet wilt omdat ze dit zou zien als een tekortkoming in haar concurrentie met de man. Deze visie is onnatuurlijk en enkel een reactie op een situatie en behelst geen duidelijke visie welke voortkomt uit een basisidee over het mens leven en het universum, of hier nu een Schepper aan voorafgegaan is, en of de mens geschapen is voor een specifiek doel hier op aarde of niet.
Ten vijfde. Buiten alle verwijten die worden geworpen in het gezicht van Islam is de vrouw alles behalve gelijkwaardig aan de man in het Westen. De vrouw wordt nog steeds gezien als een lustobject welke massaal ingezet wordt om zelfs de meest simpele producten te verkopen. Dit wordt enkel en alleen maar aangesterkt door de vele films en videoclips waarbij de meest populaire vrouwen ook de meest seksueel aantrekkelijk zijn en dat bij vele videoclips en muziek of rapteksten er onterend wordt gesproken over vrouwen wat in vele gevallen ook door de vrouwelijke zangers zelf wordt gedaan. Vrouwen worden overspoeld door fashionhypes en alle zaken die gaan om het hebben van zo een mooi mogelijk gezicht, haren, borsten en billen. Lichamen worden volgespoten met botox om zo te lijken op hun favoriete ster zoals Kim Kardashian. Jonge meisjes wordt door deze mentaliteit geleerd dat wanneer je fysiek minder aantrekkelijk bent je minderwaardig bent.
Dat de vrouw wordt gezien als lustobject in plaats van een specifiek persoon met een specifiek karakter is goed terug te zien in westerse samenlevingen. Het is niet voor niets dat er een #MeToo campagne is opgestart in 2017 en viraal is gegaan waarbij bekende vrouwen in het Westen hun boekje opendeden over seksuele intimidatie in hun carrières. Hierop hebben vrouwen massaal overal op de wereld aan meegedaan.
In de top 5 van de wereld in een onderzoek van 2015 staan drie Westerse landen de procentueel het hoogst aantal verkrachtingen hebben waarvan de grote meerderheid uiteraard vrouw:
Bron: https://knoema.com/atlas/ranks/Rape-rate
In Nederland komen jaarlijks 100.000 meldingen binnen van seksuele intimidatie waarvan het overgrote deel vrouwen zijn (8).
Daarnaast bestaat er nog steeds een loonkloof tussen de man en de vrouw in Europa gemiddeld nog steeds 17% waarbij Nederland iets onder het gemiddelde ligt met 16% en in landen als Duitsland is dit verschil meer dan 20% (9). Vrouwen zijn slechts voor maar 10% vertegenwoordigd in bestuursfuncties in Nederland (10).
Derhalve hebben vrouwen in het Westen relatief gezien vaak last van seksuele intimidatie, worden openlijk gepromoot als lustobject, verdienen veel minder dan mannen en zijn enorm slecht vertegenwoordigd in bestuursfuncties in specifiek Nederland. Met betrekking tot de veroordelende houding van de positie van de vrouw in Islam door het Westen is het bekende spreekwoord ‘de splinter in andermans oog wel zien maar niet de balk in het eigen’ zeker op zijn plaats.
Ten zesde. Bij het Kapitalistische credo, welke omarmd door het Westen, is de bepalende factor bij de beoordeling van de persoon de hoeveelheid economisch nut hij of zij heeft. Met andere woorden, een persoon welke veel werkt en produceert wordt gezien als iemand die veel nut heeft en bijdraagt aan de bloei van de economie. Daarentegen, de persoon die niet of weinig werkt heeft geen of weinig nut en draagt niets of weinig bij aan de bloei van de economie. Daarom bijvoorbeeld zijn bejaarde mensen en invalide mensen niets waard en zijn zij vooral het slachtoffer. Deze laatste categorie wordt in het kapitalistisch systeem dus ook gezien als minder waardig en soms zelfs als last. Het is om deze reden dat wanneer een vrouw besluit een huismoeder te zijn en dus niet tot weinig te werken, ze volgens het systeem weinig tot geen nut heeft. Dit, terwijl ze wel degelijk bijdraagt aan een belangrijk onderdeel van de maatschappij. Sterker nog, ze draagt op significante wijze bij door een gezonde gezinsbalans met liefde en zorg voor de kinderen wat belangrijk is voor de ontwikkeling en stabiliteit van de nieuwe generatie. Echter, dit wordt door het kapitalistisch systeem niet in ogenschouw genomen omdat het kapitalistisch systeem enkel kijkt naar materieel profijt.
Ten zevende. De vrouw vanuit haar aard, neigt vanuit haar zelf al de taak van moeder en huisvrouw op te pakken. Onderzoek van het CBS toont aan dat vrouwen minder veel werken als mannen. Zij hebben eerder parttime banen dan fulltime banen. Verder zijn de traditionele van rollen van de man en vrouw nog immer dominant. De vrouw zorgt over het algemeen voor het huis en de kinderen, terwijl de man ervoor zorgt dat er brood op de plank komt (10). Dit is het geval, ondanks dat er decennia lang het beeld gepromoot wordt van de zakenvrouw en men af wilt van de traditionele rolverdeling.
Conclusie
Op basis van het voorgaande kan geconcludeerd worden dat Islam de man en vrouw niet ziet als gelijken maar wel als volledig gelijkwaardig. Ze heeft voor zowel man als vrouw de beste levensordening om voort te gaan in het leven met duidelijk gedefinieerde taken en rollen bepaald door hun Schepper, Allah (swt). Deze rol- en taakverdeling past het beste bij de aard van de man en vrouw en zorgt daarom voor rust en stabiliteit en vervolgens harmonie in de samenleving. Islam ziet de vrouw niet als een object welke dient voor de lusten van de man, noch promoot ze dit op enige wijze. De vrouw is een waardig menselijk wezen, net zoals de man dit is en hierin is geen verschil tussen beiden.
Het is juist de Westerse Kapitalistische ideologie die geen werkelijke oplossingen heeft voor de juiste rollenverdeling tussen man en vrouw in de samenleving. Sterker nog, de enige visie van het Kapitalisme is profijt. Het is voor deze visie niet belangrijk wat de rollen zijn van man en vrouw in het leven. Feitelijk heeft ze niet eens een heldere visie over of man en vrouw bijelkaar horen. Voor haar maakt het niet uit of man met man of vrouw met vrouw een partnerschap aangaan. Ook is een huwelijk voor haar totaal onbelangrijk. Dit komt omdat haar enige visie profijt is. Zolang een rollenverdeling tussen man en vrouw zoveel mogelijk profijt oplevert, dan is dit volgens haar de beste oplossing. Ongeacht of dit wel of niet ingaat tegen de natuur van man of vrouw.
Het moge duidelijk zijn dat enkel Islam het probleem van gelijkheid en gelijkwaardigheid in de wereld echt zal kunnen oplossen, zelfs voor de niet-moslims.
Bronnen:
- https://nl.wikipedia.org/wiki/Adam_en_Eva
- https://www.nrc.nl/nieuws/1991/03/02/het-lot-van-middeleeuwse-meisjes-6958922-a442394
- https://nl.wikibooks.org/wiki/Sociale_geschiedenis_van_de_vroege_middeleeuwen/Vrouwen
- https://nl.wikipedia.org/wiki/Vrouwenemancipatie
- https://www.livescience.com/59289-why-men-run-faster-than-women.html
- “Een reis via de Krim naar Constantinopel” (Craven; 1789)
- “The Appeal Newspaper” (Brown: uitgave 4 mei 1907)
- https://www.psychologytoday.com/us/blog/evolution-the-self/201205/the-triggers-sexual-desire-men-vs-women
- https://www.centrumseksueelgeweld.nl/tag/jaarcijfers/
- https://nos.nl/artikel/2201051-gelijk-loon-voor-man-en-vrouw-hoort-bij-het-nederland-van-nu.html
- http://download.cbs.nl/verhouding-man-vrouw.html#colofon
