Alle lof zij aan Allah en de vrede en zegeningen zijn over De Profeet en zijn familie en metgezellen.
In de authentieke overlevering van Abu Musa, heeft de Profeet (saw) gezegd:
إِنَّ مَثَلَ مَا بَعَثَنِيَ اللهُ بِهِ عَزَّ وَجَلَّ مِنَ الْهُدَى وَالْعِلْمِ كَمَثَلِ غَيْثٍ أَصَابَ أَرْضًا، فَكَانَتْ مِنْهَا طَائِفَةٌ طَيِّبَةٌ…،
“De gelijkenis van hetgeen Allah mij mee heeft gestuurd (aan leiding en kennis), is als een storm die een stuk land treft en hierdoor een gedeelte zuivert.”
De Profeet (saw) heeft de mensheid in deze overlevering vergeleken met een stuk land. En zoals de gezegde gaat: ‘je oogst wat je zaait’. Daarom moeten de da’wa dragers en degenen die de bevelen van Allah (swt) willen implementeren in de samenleving goed beseffen dat wanneer er twijfel wordt gezaaid zij de vruchten daarvan zullen plukken.
De voorvechters van de maqaasid (doelstellingen van de shari’a) in deze Corona tijdperk hebben het principe van het behoud van de ziel meermaals herhaald en aangehaald. Zij hebben herhaaldelijk dit principe uitgelegd en de bewijsvoeringen hiervoor gegeven. Daarnaast hebben zij ervoor gepleit dat dit principe boven alles zou staan en als eerste uitgangspunt genomen zou moeten worden voor elke fatwa. Tot op het punt dat de mensen dachten dat dit principe boven alle andere maqaasid zou staan (zoals het behoud van eer en religie bijvoorbeeld.) Dit idee bleven zij in de hoofden van de mensen inplanteren met als resultaat dat alle vrijdagsgebeden en gezamenlijke en djanaza gebeden werden opgeschort. Dit heeft zelfs geleid tot het feit dat sommigen (zonder enige kennis van de dien) durfden te stellen dat er opnieuw gekeken moest worden naar het vasten in de Ramadan. Met als argumentatie dat dit onder de maqsad (enk. van maqaasid) valt van het behoud van de ziel. Dit terwijl de experts van de wetenschap van al maqaasid het eens zijn over het feit dat de eerste en meest belangrijke maqsad dat boven alle maqaasid staat, het behoud van de religie is. Daarom hebben velen van hen het behoud van de dien als eerste genoemd van alle maqaasid (waaronder het behoud van de ziel).
In het boek Nathr al Wurud Sharh Muraqi al Soe’oed staat: “Zijn woorden ‘in deze volgorde’, betekent dat wanneer er een conflict ontstaat tussen twee maqaasid er voorrang wordt gegeven aan het behoud van de religie, daarna de ziel, daarna het verstand, daarna het nageslacht.
En in het boek, Al Taqrir wa Al Tahrir van Ibn Mu’qat Al Hanafi staat: “Er wordt voorrang gegeven aan het behoud van de dien van alle noodzakelijkheden ten opzichte van al hetgeen ermee in conflict is. Omdat dit de allerbelangrijkste doelstelling is. En Allah (swt) heeft gezegd:
{وَمَا خَلَقْتُ الْجِنَّ وَالإِنْسَ إِلا لِيَعْبُدُونِ}
“En wij hebben de jinn en mensheid slechts geschapen om Mij te aanbidden.”
Andere doelstellingen zijn er enkel vanwege deze ene doelstelling (nl. het behouden van de religie). En omdat dit de meest complete gunst is van alle gunsten die er maar bestaan en de enige weg naar werkelijk geluk in de nabijheid van de Heer der Werelden.”
En in het boek Al Ahkaam van Al Aamadi staat: “…Wat er mee dient worden bereikt is het behoud van de fundamenten van de dien. En dit dient voorop te staan ten opzichte van alle andere doelstellingen. Want de doelstellingen van het behoud van de ziel, eigendom, verstand, en nageslacht zijn allen omwille van het behoud van de dien. Daarnaast wordt het principe aangehaald: De doelstelling van het behoud van de dien wordt geprefereerd en staat boven alle andere doelstellingen van de zaken die noodzakelijk zijn in de religie”.
Het is niet onze bedoeling om dieper in te gaan op het idee van maqaasid of om een onderzoek te starten naar de juiste afweging wanneer er een conflict is tussen verschillende maqaasid. Daarnaast willen wij geen fatwa geven op basis van de doelstellingen van maqaasid. Wat wel de bedoeling is, is om duidelijk te maken dat er in onze tijd een zwakte is ontstaan in onze dien en onze imaan en dat wij zijn gaan neigen naar extreme uitingen en het inkorten van bepaalde zaken in de religie. Daarom is het noodzakelijk om de grenzen weer helder aan te geven en de maatstaven te verduidelijken waarop deze doelstellingen zijn gestoeld. Zodat de correcte volgorde wordt toegepast; eerst de dien vervolgens de ziel. En zodat het belang van de dien voorrang krijgt boven individuele belangen. En zoals gezegd is het belangrijkste principe, concept en fundament: het idee dat het behoud van de dien voorrang heeft op het behoud van de ziel. In het boek Mataalib al ‘Aaliyah van ibn Hajr al ‘Asqalaani, onder het hoofdstuk van het behoud van de dien, eigendom, en verstand staat: “Er is overgeleverd van Yunus ibn Joebair, die heeft gezegd: “Wij kwamen bij Hisn Al Mukaatib en zeiden tegen hem: Geef ons advies. Hij zei: Hou je vast aan de Koran. Want de Koran is het licht in de duistere nacht en leiding overdag. Dus handel ernaar ondanks de ontberingen. En indien een ontbering jou treft bescherm dan jouw leven ten koste van jouw welvaart. Wanneer de ontberingen erger worden bescherm dan jouw dien ten koste van jouw welvaart en jouw ziel. Want degene die verloren is, is degene die zijn dien verliest. Er is geen rijke persoon die zijn welvaart behoudt in het Hellevuur en geen arme persoon die in zijn armoede blijft in het Paradijs. Het Hellevuur bevrijdt geen van haar gevangenen noch zal het haar behoeftige bewoners voeden.
Dit stuk is een vertaling van hetgeen geschreven door sjeikh Yasin bin Ali
