Operation Enduring Freedom begon op 7 oktober 2001 ongeveer 4 weken na de aanslagen op de World Trade Center. De Verenigde Staten deden daarbij ‘beroep’ op artikel 51 van het handvest van de Verenigde Naties (recht op zelfverdediging). Ook Nederland was betrokken bij deze poging tot “zelfverdediging” en was in de periode tussen 2006 en 2010 actief in Uruzgan. De publieke opinie werd wijs gemaakt dat dit een opbouwmissie betrof. Het uiteindelijke kostenplaatje voor Nederland bedroeg grofweg 2,5 miljard euro en de levens van 25 Nederlandse soldaten. De Amerikanen hadden nog meer over voor de mogelijkheid om de Amerikaanse “vrijheid” te kunnen exporteren naar Afghanistan, namelijk 2000 miljard dollar en “slechts” 2500 soldaten.
Achteraf is gebleken dat dit wederom een investering is die geen vruchten heeft afgeworpen voor de Amerikanen. Het vrije Westen, die de Afghanen zou bevrijden van “terrorisme”, de Afghanen zou introduceren tot een nieuwe tijdperk en de “beschaafde wereld” en het land zou omvormen tot een moderne democratie, heeft gefaald. Het vertrek van de laatste Amerikaanse soldaat is de kers op de taart die lang op zich heeft moeten laten wachten. En de beroemde leus “leave no man behind” in de steek gelaten net zoals de Afghanen die al die jaren misbruikt werden en hielpen bij de verwezenlijking van verscheidene achtereenvolgende missies. Terwijl juist deze mensen met gevaar voor eigen leven Westerse troepen gingen helpen.
De export van een eindeloze vrijheid (Enduring Freedom) naar Afghanistan heeft zich omgevormd tot nog een nederlaag die veel gelijkenissen kent met de eerdere verloren oorlog tegen de Vietcong. Een klap in het gezicht van de het buitenlands beleid van de Verenigde Staten en haar handlangers in deze eindeloze pijniging van niet alleen de Afghaanse bevolking, maar de gehele Oemma.
Enduring Freedom is namelijk voor de moslims enkel Enduring Pain en Suffering geweest. Deze laatste twee decennia zijn wij getuigen geweest van onvoorstelbare terreur jegens de moslims in niet alleen Afghanistan en Irak, maar ook een groot deel van het Midden-Oosten en Zuid-oost Azië. Deze extremistische ideologie van diegene die doden en onderdrukken puur voor nationaal belang is een ideologie van haat en hebzucht. Haat voor een andere ideologie die de winsten zou kunnen beperken van de hebzuchtige kapitalisten. Deze gehele operatie riekt naar kolonialisme en de drang van de kapitalisten om terug te gaan naar een tijd waarin openlijke exploitatie van minder bedeelden en andersdenkenden zonder verantwoording kon plaatsvinden. Een neiging die onontkoombaar is als het buitenlands beleid van een staat gebaseerd is op de onrechtvaardig kapitalistische ideologie.
De elitaire oorlogsstokers zouden zich dood moeten schamen voor het kwaad wat zij de moslimwereld hebben aangedaan. In plaats daarvan zien wij een continue sterker wordend proces van demonisering van Islam en moslims, het zaaien van haat tussen verschillende groepen jegens de moslims en het verder fysiek en psychologisch vernietigen van moslims en onze ideologie. Wij dienen als moslims goed te beseffen dat Operation Enduring Freedom vele broeders en zusters het leven heeft gekost en de moslimwereld verder gedestabiliseerd heeft. Dat Operation Enduring Freedom puur alleen bedoeld is geweest om Westerse belangen in het Midden-Oosten te consolideren. Moge Allah de Oemma werkelijke vrijheid schenken door het te bevrijden uit de handen van deze onrechtplegers en ons te verenigen onder de banier van Islam.
