Door gesprekken tussen Iran en de EU daalde de olieprijs naar het laagste punt in de afgelopen zes maanden. Een vat Brent-olie kostte rond het sluiten van de markten dinsdag (16 augustus 2022) rond de 93 Amerikaanse dollar en liet dus een daling zien van ruim 2%. Iran en de Europese Unie zijn in gesprek om een nucleair akkoord nieuw leven in te blazen. Bij een positieve uitkomst van de onderhandelingen kan dit betekenen dat de deur weer open gaat voor Iraanse olie. Een analist van de ING gaf aan dat het afschaffen van sancties tegen Iran kan zorgen voor een stroom aan 1,3 miljoen vaten olie per dag.
Bovenstaande stond 16 augustus jongstleden in Het Financieele Dagblad (FD). Het volgende statement van Clay past als gegoten bij desbetreffende situatie: “This is quite the game, politics. There are no permanent enemies and no permanent friends, only permanent interests” (Wie gisteren je vijand was kan vandaag blijkbaar je vriend zijn), aldus William L. Clay.
Sinds 2006 heeft de VN-Veiligheidsraad een aantal resoluties aangenomen met de eis dat Iran de verrijking van uranium met het oog op de proliferatie van kernwapens staakt. Deze resoluties gingen steeds meer gepaard met beperkende maatregelen om Iran te dwingen die eis in te willigen.
Ook de EU nam als gevolg hiervan beperkende maatregelen als onderdeel van een zogenaamde geïntegreerde beleidsaanpak, die steunde op druk en dialoog om Iran ertoe aan te zetten te voldoen aan zijn ‘internationale verplichtingen’. Sinds 2015 zijn er versoepelingen gaande van desbetreffende maatregelen, maar het artikel in het FD geeft duidelijk weer hoe binnen het kapitalisme samenwerkingsverbanden worden gesmeden, namelijk op basis van eigenbelang. Dit opportunistische gedrag is volledig harmonieus met deze verdorven ideologie.
In 2019 is er zelfs nog sprake geweest van een verlenging van bepaalde sancties, in reactie op “ernstige mensenrechtenschendingen in Iran” die tot en met 13 april 2020 werden verlengd en daarna jaarlijks zouden worden verlengd. Deze maatregelen omvatten onder andere een reisverbod, een bevriezing van tegoeden van 82 personen en een verbod op export naar Iran van uitrusting die gebruikt kan worden voor “binnenlandse repressie”. En nu gaan wij dus van een situatie van beperkende maatregelen tegen het verrijken van uranium en de ernstige mensenrechtenschendingen over naar een situatie waarbij er samengewerkt gaat worden aan het opwekken van nucleaire energie en het nieuw leven inblazen in im- en export van producten waaronder olie.
Nu de relatie met Rusland zwaar is beschadigd en de economische sancties tegen Rusland leiden tot een verstoring van de energiebalans in de wereld, zijn er andere manieren nodig om het tekort aan grondstoffen zoals gas en olie (en de stijging van de prijzen) tegen te werken. De EU zoekt hierbij onder andere haar toeverlaat bij Iran. Gezien Iran een nucleaire overeenkomst (de Joint Comprehensive Plan of Action / JCPOA) heeft getekend in 2015 en schijnbaar haar “ernstige mensenrechtenschendingen” heeft opgelost, is het nu weer tijd om met Iran samen te werken. Verdragen, coalities, relaties die veranderen met de tijd, maar een ding blijft hetzelfde, namelijk de drang om de eigen belangen te behartigen.
Wij dienen als moslims bewust te zijn van deze pragmatische kijk op het leven van de kapitalisten en dienen ook op de hoogte te zijn van hoe wij als moslims kijken naar het onderwerp van vriend- en bondgenootschap.
Soera al Moemtahana, vers 1 is hier een duidelijk voorbeeld van, waarin Allah (swt) zegt: “O jullie die geloven, neem niet mijn vijanden en jullie vijanden tot vrienden, aan wie jullie genegenheid tonen. Zij geloofden niet in wat tot jullie is gekomen van de Waarheid. Zij hebben de Boodschapper en jullie verdreven, omdat jullie in Allah, jullie Heer geloven”.
Wij zijn dus helder, consistent en zeer zeker niet pragmatisch als het aankomt op het vormen van bondgenootschap.
