Op 24 juni 2012 werd Mohammed Morsi verkozen tot president van Egypte na een tumultueuze periode van opstanden tegen de toenmalige president Hosni Mubarak. Verloochening van de eigen anti-democratische fundamenten resulteerde voor de Moslim Broederschap tot het zich verkiesbaar stellen in de democratische verkiezingen in Egypte. Op 3 juli 2013 presenteerde generaal Abdul Fattah as-Sisi, toenmalige minister van defensie en oorlogsvoering, een nieuwe “future roadmap” voor Egypte. Onderdeel van de nieuwe strategie voor het land was het “tijdelijk” afzetten van de ‘democratisch’ verkozen president Morsi. De zogenaamde ‘legitieme’ leider van Egypte werd afgezet middels een militaire coupe na ‘succesvol’ geïnstalleerd te zijn als democratisch verkozen president.
Bovenstaande gebeurtenis heeft laten zien wie de daadwerkelijke macht hadden in Egypte, namelijk het leger. Verder laat bovenstaande zien dat het onmogelijk is om Islam te implementeren op basis van democratische wegen. De leider van de Moslim Broederschap die door de mensen gekozen was om zijn op Islam geïnspireerde ambities te verwezenlijken was afgezet na een jaar. Wat bewijst dat Islam niet terug kan worden gebracht door moslims in een democratisch systeem te laten stemmen binnen het kapitalistisch-seculier domein. Ook in andere moslimlanden hebben dergelijke gebeurtenissen plaatsgevonden in de recente geschiedenis, zoals in Algerije en Pakistan in de jaren negentig. De geschiedenis blijft zich herhalen op dit vlak en de onrechtmatige leiders van de moslimlanden blijven zich stoten aan dezelfde democratische steen. 10 jaar na de mislukking van Morsi’s aanstelling als president verkeert Egypte in een deplorabele positie.
Voor de moslims is het van uiterst belang om te begrijpen dat er maar een enkele wijze is waarop de Islamitische manier van leven kan worden hervat. Dit is volgens de weg die de profeet (saw) heeft bewandeld. De profeet (saw) weigerde leiderschap in situaties waarin er sprake was van duidelijke tekortkomingen bij de mensen van invloed of in situaties waarbij de publieke opinie in het nadeel was van Islam. Het creëren en beïnvloeden van de publieke opinie ten faveure van Islam en het bereiken en overtuigen van de mensen van invloed zijn zaken die klaarblijkelijk zijn op te maken uit het leven van de profeet (saw). Het sluiten van compromissen op weg naar een hervatting van een Islamitische manier van leven is geen onderdeel van het curriculum en laat enkel een falen in het ideologisch denken zien.
Wij dienen dus op intellectuele basis een strijd aan te gaan midels het presenteren van de Islamitische ideologie en haar concepten. Islam heeft oplossingen voor sociaal-maatschappelijke, economische en strafrechtelijke kwesties en kan bij een volledige implementatie de oemma doen laten herrijzen uit haar as met de wil van Allah (swt). De imperfectie van het kapitalistisch systeem is evident, maar de mensen houden zich hier niet mee bezig, aangezien een groot deel van de oemma met moeite zichzelf in hun dagelijkse behoefte kunnen voorzien. Zij hebben dag in dag uit te maken met de gevolgen van dit corrupte systeem.
Wij, als moslims in het Westen hebben dan een belangrijke taak voor ogen. Wij dienen deze juiste Islamitische concepten over het leven te verspreiden, de fundamentele leemtes in het kapitalistisch systeem aan te kaarten, standvastig te blijven op de methode van de profeet (saw) ter hervatting van de Islamitische manier van leven en hierbij geen compromissen te sluiten. Dit is de enige wijze waarop Islam in haar volledigheid hervat kan worden als een ideologie. Islam is de enige echte verlossing voor de mensen.
وَنُرِيدُ أَن نَّمُنَّ عَلَى ٱلَّذِينَ ٱسۡتُضۡعِفُواْ فِي ٱلۡأَرۡضِ وَنَجۡعَلَهُمۡ أَئِمَّةٗ وَنَجۡعَلَهُمُ ٱلۡوَٰرِثِينَ
En Wij wensten een gunst te geven aan degenen die onderdrukt waren in het land. En Wij maakten hen tot heersers en Wij maakten hen tot erfgenamen (Surah al Qasas, vers 5)
