De verklaring voor deze contradictie is dat de populaire, westerse cultuur van vandaag de dag het huwelijk zelf, oftewel de ceremonie, belangrijker acht dan het huwelijkse leven, oftewel het samenleven van man en vrouw. Iedereen kan dit inzien door te onderzoeken hoeveel programma’s op televisie gaan over het huwelijk zelf, de ceremonie, hoe mensen deze beleven en hoe men zijn eigen huwelijk beter en mooier kan maken, en dit te vergelijken met het aantal programma’s op televisie dat gaat over het samenleven van koppels, hun dagelijkse problemen en frustraties en hoe zij hiermee om proberen te gaan. De programma’s over de huwelijkse ceremonie zijn vele malen meer dan de programma’s over het huwelijkse leven.
Deze betreurenswaardige trend heeft de moslimwereld niet onaangeroerd gelaten. Het is al langer bekend dat de moslims in het Midden-Oosten alsmaar later trouwen omdat ze zich de huwelijksfeesten die familie en vrienden verwachten niet kunnen veroorloven.[3] De landen in de Golf spannen wat dit betreft de kroon. In Dubai kost een gemiddeld huwelijk tegenwoordig tussen de 80.000 en 250.000 dollar, terwijl in Qatar het minimumbedrag voor een huwelijk 150.000 dollar is.[4] Desondanks eindigt omstreeks 70% van alle huwelijken in de Golf landen in een scheiding.[5]
De oplossing voor dit probleem is tweeledig. Ten eerste moet de focus van de mensen veranderd worden. Er moet minder aandacht zijn voor de huwelijkse ceremonie, want Profeet Mohammed (saw) heeft gezegd: “Het meest gezegende huwelijk is die, die de minste last is.” (Al Bayhaqi). Ten tweede moet er meer aandacht gegeven worden aan het huwelijkse leven, want Profeet Mohammed (saw) heeft gezegd: “Van alle zaken die Allah (swt) toegestaan heeft, haat Hij de scheiding het meest” (Aboe Dawoed en Ibn Maadjah), de betekenis waarvan is dat scheiding weliswaar toegestaan is in Islam, maar afkeurenswaardig.
Het doel van het huwelijk
Allah (swt) zegt:
وَمِنْ آيَاتِهِ أَنْ خَلَقَ لَكُم مِّنْ أَنفُسِكُمْ أَزْوَاجًا لِّتَسْكُنُوا إِلَيْهَا وَجَعَلَ بَيْنَكُم مَّوَدَّةً وَرَحْمَةً إِنَّ فِي ذَلِكَ لَآيَاتٍ لِّقَوْمٍ يَتَفَكَّرُونَ
“En tot Zijn tekenen behoort dat Hij voor jullie metgezellen uit jullie eigen midden geschapen heeft om bij haar rust te vinden. En Hij heeft liefde en erbarmen tussen jullie gebracht. Daarin zijn tekenen voor mensen die nadenken.”
(Zie de vertaling van de betekenissen van de Koran, soera Ar Roem 30, vers 21)
De betekenis hiervan is dat het huwelijk bedoeld is als een partnerschap tussen man en vrouw, waarin zij elkanders metgezel zijn, elkaar liefhebben en ondersteunen, en zo elkaar helpen rust, gelukzaligheid en tevredenheid te vinden in dit leven. Mede daarom ook beschrijft Allah (swt) de partners als elkanders gewaad, het kledingstuk dat beschermt tegen de weerselementen:
هُنَّ لِبَاسٌ لَّكُمْ وَأَنتُمْ لِبَاسٌ لَّهُنّ
“Zij [jullie vrouwen] zijn zoals een gewaad voor jullie, en jullie zijn zoals een gewaad voor hen.”
(Zie de vertaling van de betekenissen van de Koran, soera Al Baqara 2, vers 187)
Het huwelijk hoort dus niet, zoals vaak wordt gedacht, gekarakteriseerd te worden door dominantie en onderdanigheid, gebod en gehoorzaamheid. Weliswaar heeft Allah (swt) de man de positie van leiderschap gegeven in het huwelijk:
وَلِلرِّجَالِ عَلَيْهِنَّ دَرَجَةٌ
“… maar de mannen hebben een positie boven haar…”
(Zie de vertaling van de betekenissen van de Koran, soera Al Baqara 2, vers 228)
Maar dit betekent niet dat Allah (swt) hem de “baas” heeft gemaakt die commandeert en absolute gehoorzaamheid en onderdanigheid eist. De man heeft de positie van leiderschap in het huwelijk gekregen met de taak om voor het welzijn van zijn vrouw te zorgen. Allah (swt) zegt namelijk:
الرِّجَالُ قَوَّامُونَ عَلَى النِّسَاء بِمَا فَضَّلَ اللّهُ بَعْضَهُمْ عَلَى بَعْضٍ وَبِمَا أَنفَقُواْ مِنْ أَمْوَالِهِمْ
“De mannen zijn qawwamoen voor de vrouwen, omdat Allah de een boven de ander heeft bevoorrecht en omdat zij van hun bezittingen uitgeven.”
(Zie de vertaling van de betekenissen van de Koran, soera An Nisaa 4, vers 34)
De oorsprong van het woord qawwamoen is het werkwoord qaama, wat “staan”, “ergens voor staan” en “iets tot stand brengen” betekent. Op andere plaatsen in de Koran wordt dit woord gebruikt met de betekenis “zorgen voor” en “opstaan voor”, zoals een bewaker opstaat om te beschermen en veilig te stellen:
يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُواْ كُونُواْ قَوَّامِينَ لِلّهِ شُهَدَاء بِالْقِسْطِ
“Jullie die geloven! Wees standvastig (qawwamien) voor Allah als getuigen van de rechtvaardigheid.”
(Zie de vertaling van de betekenissen van de Koran, soera Al Maida 5, vers 8)
De man is de positie van leiderschap in het huwelijk dus niet gegeven als een voorrecht, waardoor hij zijn vrouw mag rondcommanderen en onderdanigheid en absolute gehoorzaamheid mag eisen. Hem is deze positie gegeven als een verantwoordelijkheid, als een plicht, want het betekent dat hij zijn vrouw moet helpen en beschermen, zodat hij en zijn vrouw, zijn partner en metgezel, samen rust, gelukzaligheid en tevredenheid zullen kunnen vinden. Volgens Ibn ‘Abbaas (ra), de metgezel van Profeet Mohammed (saw) en de beste moefassir[6] van zijn generatie, de beste generatie moslims, is dit is het correcte begrip van “…maar de mannen hebben een positie boven haar…”. In hetzelfde vers zegt Allah (swt) namelijk ook:
وَلَهُنَّ مِثْلُ الَّذِي عَلَيْهِنَّ بِالْمَعْرُوفِ وَلِلرِّجَالِ عَلَيْهِنَّ دَرَجَةٌ وَاللّهُ عَزِيزٌ حَكُيمٌ
“Zij [de echtgenotes] hebben recht op hetzelfde als waartoe zij in redelijkheid verplicht zijn, maar de mannen hebben een positie boven haar. God is machtig en wijs.”
(Zie de vertaling van de betekenissen van de Koran, soera Al Baqara 2, vers 228)
En volgens Ibn ‘Abbaas (ra) betekent dit tezamen: “De ‘positie boven haar’ in wat gezegd is door Allah (swt) betekent dat de man sommige van de plichten op zijn vrouw betreffende hem opgeeft [hij eist niet dat zij deze plichten nakomt, vert.], hij haar haar zin geeft, terwijl hij al zijn verplichtingen betreffende haar moet nakomen.” (At Tabari).
Want Profeet Mohammed (saw) heeft gezegd:
“Voorwaar, degene die het meest compleet in geloof is, en de beste manieren heeft, is degene die het meest vriendelijk en zorgzaam is voor zijn vrouwen.” (Ibn Hibbaan)
Praktische adviezen betreffende zorgzaamheid
Profeet Mohammed (saw) is het beste voorbeeld voor wie wil weten hoe een echtgenoot moet zorgen voor zijn echtgenote. Zoals hijzelf (saw) heeft gezegd: “De beste onder jullie is degene die het beste is met zijn vrouwen. En ik ben het beste met mijn vrouwen.” (Ibn Hibbaan).
Ten eerste gaf Profeet Mohammed (saw) zijn echtgenotes de ruimte om te doen wat zij wilden, ook wanneer hij (saw) dit volgens de letter van de wet niet hoefde. Zoals Allah (swt) zegt:
يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُواْ لاَ يَحِلُّ لَكُمْ أَن تَرِثُواْ النِّسَاء كَرْهًا وَلاَ تَعْضُلُوهُنَّ لِتَذْهَبُواْ بِبَعْضِ مَا آتَيْتُمُوهُنَّ إِلاَّ أَن يَأْتِينَ بِفَاحِشَةٍ مُّبَيِّنَةٍ وَعَاشِرُوهُنَّ بِالْمَعْرُوفِ فَإِن كَرِهْتُمُوهُنَّ فَعَسَى أَن تَكْرَهُواْ شَيْئًا وَيَجْعَلَ اللّهُ فِيهِ خَيْرًا كَثِيرًا
“Jullie die geloven! Het is jullie niet toegestaan vrouwen tegen haar wil te erven en houdt haar niet tegen om iets van wat jullie haar gegeven hebben mee te nemen, behalve als zij een overduidelijke gruweldaad hebben begaan. En ga vriendelijk met hen om. En als jullie afkeer van hen hebben, dan zijn jullie misschien wel afkerig van iets waar Allah toch veel goeds in heeft gelegd.”
(Zie de vertaling van de betekenissen van de Koran, soera An Nisaa 4, vers 19)
Een voorbeeld hiervan is het gebed in de moskee door de vrouwen. Voor een vrouw geldt dat Allah (swt) haar gebed in haar huis meer beloond dan haar gebed ergens anders. Er geldt voor haar ook dat zij eigenlijk enkel onder akkoord van haar echtgenoot haar huis mag verlaten. Toch zei Profeet Mohammed (saw) tegen zijn metgezellen: “Als één van jullie vrouwen het huis wil verlaten [om naar de moskee te gaan], verbiedt haar dit dan niet.” (Boekhari, Moeslim). Met andere woorden, als er geen reden is om een echtgenote iets te verbieden, verbiedt haar dit dan ook niet, ook al ben je in staat om haar dit verbieden.
Ten tweede respecteerde Profeet Mohammed (saw) zijn echtgenotes. Hij (saw) gaf hen hun recht op een eigen mening en zag dit niet als “respectloos” of als een ondermijning van zijn (saw) gezag. Zo blijkt uit een conversatie tussen hem (saw) en zijn vrouw ‘Aiesja (ra), zoals overgeleverd door haar. Hierin zei Profeet Mohammed (saw) tegen haar: “Ik weet wanneer je boos bent op me en wanneer je tevreden bent met me.” ‘Aiesja (ra) antwoordde: “Hoe weet je dat, O Boodschapper van Allah (saw)?” Hij (saw) zei:“Als je tevreden bent dan zeg je ‘Jawel, in naam van de Heer van Mohammed’, maar als je boos bent op me dan zeg je ‘Nee, in naam van de Heer van Ibrahiem!’.” (Moeslim).
Ten derde hielp Profeet Mohammed (saw) zijn echtgenotes. ‘Aiesja (ra) heeft gezegd: “De Boodschapper van Allah (saw) was gewoonlijk bezig met het verrichten van diensten (mihnah) voor zijn gezin, en als de tijd voor het gebed kwam dan ging hij naar buiten om te bidden.” (Boechari). Ze (ra) heeft ook gezegd: “Hij gedroeg zich zoals een gewone man. Hij repareerde zijn sandalen en gaten in zijn kleren, en hij naaide [kleren].” (Boechari in “Al Adab Al Mufrad”). En: “Hij (saw) melkte zelf zijn geit.” (Achmed). Dit wil zeggen dat in de huwelijken van Profeet Mohammed (saw) sprake was van samenwerking tussen de echtgenoot en de echtgenote. Alhoewel zijn (saw) echtgenotes de verantwoordelijkheid hadden voor de huishoudelijke taken probeerde hij (saw) dit eenvoudig te maken voor hen door hen te helpen hierbij.
Profeet Mohammed (saw) maakte dingen ook eenvoudig voor zijn echtgenotes door niet teveel van hen te eisen. Aboe Hoeraira (ra) heeft gezegd: “De Boodschapper van Allah (saw) bekritiseerde het eten nooit. Als hij (saw) het lekker vond dan at hij (saw) het. En als hij (saw) het niet lekker vond dan liet hij (saw) het staan.” (Moeslim). Dit lijkt mogelijk een klein iets, maar het is feitelijk van essentieel belang voor een goed huwelijk. Buiten Profeet Mohammed (saw) is niemand van de mensen perfect, namelijk. In deze wetenschap hebben echtgenoten en echtgenotes een keuze. Ze kunnen al de fouten en tekortkomingen van hun partner voortdurend onder een vergrootglas leggen, hierover zeuren en klagen, zogezegd in een poging om de partner te helpen beter te worden. Maar ze kunnen ook de kleine fouten en tekortkomingen van de partner accepteren en de aandacht concentreren op wat wel goed is in de partner, zoals zijn of haar toewijding aan de religie, of arbeidsethos, of liefde, geduld, zorgzaamheid, enzovoorts. Het voorbeeld betreffende het eten laat zien dat Profeet Mohammed (saw) het laatste aanbeveelt.
Hij (saw) heeft ook gezegd:
“Laat een gelovige man een gelovige vrouw [zijn echtgenote, vert.] niet haten. Als hij iets in haar karakter niet leuk vindt, dan zijn er andere dingen in haar karakter waar hij wel van houdt.” (Moeslim)
Ten slotte, Profeet Mohammed (saw) droeg ook zorg voor emotionele behoeftes van zijn echtgenotes. Het huwelijk is niet zoals een arbeids- of zakencontract. Bij deze overeenkomsten kunnen de plichten en rechten zonder emoties nagekomen worden. In een huwelijk is dit onmogelijk, echter. Als in een huwelijk de rechten en plichten niet met warme emoties nagekomen worden, dat wil zeggen met een oprechte wens om de partner tevreden te stellen en gelukzaligheid te laten voelen, dan is het onvermijdelijk dat de partner op enig moment emotionele verwaarlozing zal voelen: “Ja, je hebt gedaan wat je moet doen, maar ik voel geen warmte, geen liefde”. Daarom bezocht Profeet Mohammed (saw) gewoonlijk zijn echtgenotes na het ‘Isja gebed om met hen te kletsen.
Hij (saw) heeft ook gezegd:
“Alles waarin geen dhikr [herinnering, vert.] aan Allah is, is nonsens, nalatigheid en zinloosheid, behalve vier dingen: [één waarvan is] het grapjes maken van een man met zijn echtgenote…” (An Nasa’i)
‘Aiesja (ra) heeft verdere informatie gegeven over wat Profeet Mohammed (saw) gewoonlijk deed om een warme, emotionele band met zijn echtgenotes te bouwen, zodat zijn (saw) relatie met hen daadwerkelijk een partnerschap van het huwelijk zou worden:
“Als ik iets dronk tijdens mijn periode van menstruatie, dan gaf ik het [de beker, vert.] aan de Boodschapper van Allah (saw) en dan plaatste hij (saw) zijn mond precies op de plaats waar de mijne was geweest en dronk. En als ik vlees van een bot at tijdens mijn periode van menstruatie, dan gaf ik het [het bot, vert.] aan de Boodschapper van Allah (saw) en dan plaatste hij (saw) zijn mond precies op de plaats waar de mijne was geweest.” (Moeslim in “Kitab Al Haydh”).[/vc_column_text][/vc_column][/vc_row][vc_row css=”.vc_custom_1456469799310{margin-top: 20px !important;margin-bottom: 20px !important;}”][vc_column][vc_separator][/vc_column][/vc_row][vc_row][vc_column][vc_column_text el_class=”footnotes”][1] http://www.moneytalksnews.com/could-you-afford-get-married-2015/
[2] http://www.divorcestatistics.org/ [3] http://europe.newsweek.com/arab-marriage-crisis-95537?rm=eu [4] http://www.bq-magazine.com/industries/2015/03/wedding-industry-flourishing-gcc [5] http://www.thenational.ae/opinion/in-the-gulf-marriage-falters-while-divorce-prospers [6] Een moefassir is een beoefenaar van tafsier, de uitleg en verduidelijking van de betekenis van de Koran.[/vc_column_text][/vc_column][/vc_row]
